ارائه مدل ساختاری خوردن هیجانی با توجه به پیش بینی کنندگی اضطراب صفت-حالت با نقش میانجی پردازش هیجانی در افراد مبتلا به چاقی

چاقی یکی از عوامل اصلی بیماری های غیرمسری است که روند رو به رشدی دارد. پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل ساختاری خوردن هیجانی با توجه به پیش بینی کنندگی اضطراب صفت-حالت با نقش میانجی پردازش هیجانی در افراد مبتلا به چاقی انجام گرفت. روش پژوهش همبستگی با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه افراد مبتلا به چاقی شهر تهران در سال ۱۳۹۷ تشکیل دادند که از میان آن ها، تعداد ۳۷۸ نفر با روش نمونه گیری مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: خوردن هیجانی داچ (۱۹۸۶)، اضطراب صفت-حالت اشپیل برگر (۱۹۷۰) و پرسشنامه پردازش هیجانی باکر و همکاران (۲۰۱۰) که همگی از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-V۲۳ و Lisrel-V۸.۸ استفاده گردید. یافته ها نشان داد که بین اضطراب صفت-حالت با خوردن هیجانی رابطه منفی وجود دارد. بین اضطراب صفت-حالت با پردازش هیجانی رابطه منفی وجود دارد و بین خوردن هیجانی با پردازش هیجانی رابطه منفی وجود دارد. بنابراین از نتایج می توان چنین استنباط کرد که اضطراب صفت-حالت بر خوردن هیجانی با نقش میانجی پردازش هیجانی در افراد مبتلا به چاقی تاثیر دارد. لذا توجه به متغیرهای مذکور در پیشگیری و طراحی درمان های مناسب تر به پژوهشگران و درمانگران یاری می رساند.