شناسایی خطرات و ارزیابی ریسک با استفاده از روش HAZAN در واحد بسته بندی (مطالعه موردی در صنعت پتروشیمی)

ایجاد بهبود در هر فرایند عملیاتی نیازمند اندازه گیری عملکرد اجرا، برنامه ریزی و هدف گذاری می باشد. از مزازایایی ارزیابی عملکرد می توان به پیشگیری از حوادث شغلی بهبود عملکرد و ارتقای بهره وری و کارایی اشاره کرد. لذا شناخت حوادث شغلی و علل آن نقطه شروعی برای دستیابی به راهکارهای مناسب برای پیشگیری است. در تجزیه و تحلیل خطرات اگرچه تمام خطرات بایستی بیان شود ولی معمولا محدودیت منابع، مانع از انجام این کار می شود. به همین علت از ارزیابی ریسک استفاده می شود. برای ارزیابی ریسک از تکنیک های خاصی استفاده می شود. بطوریکه تکنیک های مناسب متعددی برای هر شرایطی وجود دارد. بنابراین بکارگیری روش مناسب اهمیت پیدا می کند که از آن جمله می توان به روش HAZAN اشاره کرد. در این مطالعه با استفاده از روش فوق، پس از شناسایی و طبقه بندی خطرات، براساس شدت و تواتر معیار درجه خطر زایی به دست آمد که مبنا و اساس مقایسه خطرات و اولویت بندی آنها جهت اقدامات کنترلی بود. براساس نتایج بدست آمده از مجموع ریسک های بررسی شده موجود در واحد بسته بندی یک شرکت پتروشیمی ۱۲.۵۰ درصد در گروه ۴ (قابل قبول) قرار داشتند، که لازم است با استفاده از کنترل های مهندسی ریسک های گروه ۱ و ۲ را در مدت زمانی معقولی به گروه های پایین کاهش داد. گروه ۴ پذیرفتنی هستند و ریسک های گروه ۳ با حصول اطمینان از انجام اقدامات کنترلی نیز قابل قبول می باشند.