تاثیر آموزش و رفتار بر بهبود نگرش زنان معلول و تعامل با جامعه از دیدگاه اسلام

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 42

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SQCGHMED09_040

تاریخ نمایه سازی: 21 خرداد 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: ناتوانی نه تنها در جسم، بلکه بیشتر در نگرش معلولین وجود دارد. گرچه اساس و بنیان استنباط احکام در مذاهب مبتنی بر قرآن و سنت میباشد، لکن از یک سو روش های اصولی، تفسیر و استنباط از قرآن و سنت میان مذاهب متفاوت بوده و از دگرسو اختلاف در منابع فقه موجب اختف احکام و فناوری در بعضی از موضوعات میان مذاهب اسلامی شده است.این مطالعه تاثیر آموزش و رفتار افراد بر بهبود نگرش زنان معلول و تعامل آنان با جامعه از دیدگاه اسلام را مورد تحقیق و بررسی قرار می دهد.روش شناسی: این مقاله از نوع مروری بوده است و اطلاعات آن از سایت های سیویلیکا،نورمگز و ساینس دایرکت جمع آوری شده است.در جست و جوی این مقالات از کلمات زنان، اسلام، سلامتی با معلولین از سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۱ بهره گیری شده است.یافته ها: بیمارستان، یکی از اجزای اصلی تشکیلات نظام سلامت است که وظیفه تامین مراقبت های بهداشتی را برعهده دارد.حقوق انسان در اسلام امری حیاتی است اغراق نیست اگر بگوییم: اسلام طی چهارده قرن دراحترام به حقوق انسان از سایر ادیان پیشی گرفته است و کرامت بشری را به رسمیت شناخته است. (و لقد کرمنا بنی آدم و حملناهم فی البر و البحر؛ ما فرزندان آدم را کرامت بخشیدیم و بر دریا و خشکی سوار کردیم).نتیجه گیری: زنان معلول در روابط اجتماعی شان با سایر افراد جامعه، علیرغم اینکه در بسیاری موارد با مشکلات مضاعفی روبه رو هستند، بر حکومت اسلامی واجب است که ضمن آنکه به تمامی شئون و نیازهای مردم از قبیل خورد و خوراک، مسکن و لباس و پوشش توجه میکند به افراد معلول و نیازهای آنها نیز توجه بایسته داشته باشد. حکومت اسلامی بایستی موضوع پیشگیری از معلولیت ها را در سرلوحه امور قرار دهد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

سعید براری

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران

امیرحسین بذرافشان

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران

محمدحسین دلفانی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران