آسیب های اجتماعی وفرهنگی عامل در تربیت کودکان

هرگاه در یک نظام اجتماعی، رفتاری بهطور مشخص، با هنجارهای اجتماعی تعارض پیدا کند که موجب کاهش یا از دست دادن کار آیی و عملکرد مثبت فرد، خانواده یا گروه های اجتماعی شود، این پدیده آسیب اجتماعی شناخته می شود. در واقع آسیب اجتماعی۱ به هر نوع عمل فردی یا جمعی اطلاق میشود که در چارچوب اصول اخلاقی و قواعد عام عمل جمعی رسمی و غیررسمی جامعه محل فعالیت کنشگران قرار نمیگیرد، و درنتیجه با منع قانونی و یا قبح اخلاقی و اجتماعی روبرو می گردد. شناخت آسیب های اجتماعی و فرهنگی عامل در تربیت کودکان به مسئولان امر کمک می نماید که راهکارهای مناسب مقابله با این آسیب ها را برگزینند و بتوانند با اعمال این راهکارها میزان آسیب های اجتماعی و فرهنگی را به حداقل برسانند که نوشتار علمی مروری حاضر با هدف بررسی آسیب های اجتماعی و فرهنگی عامل در تربیت وکودکان و ارائه راهکارهایی برای آنها انجام یافته است.