تحلیل ابعاد اصل حسن نیت در حقوق بین الملل در پرتو رویه قضایی

حسن نیت به عنوان مفهوم حقوقی، معنای روشن و واحدی ندارد و بسته به زمینه و شرایط کاربرد، دارای عملکرد متفاوت است. دکترین، اسناد و معاهدات بین المللی و همچنین رویه قضایی منطقه ای و بین المللی بر اعتبار این اصل، مهر تایید زده اند.حسن نیت مفهومی کلی و انعطاف پذیر است و در حقوق در معانی مختلف به کار رفته است. این اصل در حمایت از اشخاص دارای حسن نیت، خشکی قواعد حقوقی را تعدیل و بایدها را اصلاح می کند. حسن نیت مترادف جهل به عیب حقوقی است که شخص با جهل به آن، عملی را انجام می دهد، همچنین در قراردادها در معنای گفتار و رفتار صادقانه به کار می رود. معنای نخست، خشکی قواعد حقوقی را در مورد متصرف دارای حسن نیت تعدیل می سازد و مفهوم دوم در قراردادها، معیاری برای ارزیابی رفتار متعاملین ارائه می دهد. هدف تحقیق حاضر تحلیل ابعاد اصل حسن نیت در حقوق بین الملل در پرتو رویه قضایی می باشد. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی می باشد. در این مورد سوال اصلی این است که ابعاد اصل حسن نیت در حقوق بین الملل در پرتو رویه قضایی چیست ؟ «حسن نیت» به عنوان یک اصل کلی حقوق و یکی از منابع حقوق بین الملل اصول حقوقی، بین تمامی ملت های متمدن مشترک است. ماده ۳۸ اساسنامه دیوان بین المللی دادگستری اصول کلی حقوق شناخته شده توسط ملت های متمدن را به عنوان یک منبع حقوق، که باید توسط دیوان اعمال شود، ذکر می کند. با این که اصطلاح «ملل متمدن» فی الذاته مبهم است، فرض بر این است که چنین مفهومی بر اساس یک نظام حقوقی توسعه یافته، پایه ریزی شده است، بنابراین، کلیه جوامع، به جز بدوی ترین آنها را در برمی گیرد. نظر دیگر، این است که اصول کلی حقوق تنها اصول کلی حقوق بین الملل را در برمی گیرد، نه اصول خاص این حقوق را. مراجع بین المللی در اعمال اصول کلی حقوق، هر دو معنا را در نظر گرفته اند و دلیلی وجود ندارد که این اصول هم از نظامهای حقوق داخلی و هم از حقوق بین الملل ناشی نشود. «حسن نیت» ، عاملی برای وحدت حقوق تجارت بین المللی است که کوشش هایی برای تنظیم مقررات واحد در مورد حقوق تجارت بین الملل و قراردادهای بین المللی می کند. اصل حسن نیت به سبب اهمیت خود ضابطه ای اساسی در حل و فصل اختلافات در هنگام داوری و تفسیر قراردادهای بین المللی است. مطالعه مقررات نظام های مختلف حقوقی نشان دهنده این واقعیت است که دغدغه مشترک تمام نظام ها این است که از حسن نیت در روابط حقوقی حمایت کرده و با سوء نیت مقابله نمایند.