بررسی رویکرد تربیت معلم شایسته بر اساس اسناد تحولی آموزش و پرورش

جامعه در حال گذار ایرانی در این بحبوحه، جزه با استقرار کیفیت در نظام علمی و بالا بردن کیفیت علمی و صلاحیت و شایستگی دانشجویان و اعضا، هیات علمی نمیتواند پس افتادگی خود را از سطح پیشرفت های جهانی و منطقه ای رفع و رجوع کند. به ویژه مهاجر نخبگان علمی و بهره برداری کشورهای توسعه یافته از دانش آموختگان ایرانی، در سال های اخیر بیشتر مورد توجه ۱ قرار گرفته است. گزاره ای ملی آموزش عالی که معمولا به صورت سالانه منتشر میشود و آخرین مورد آن مربوط به سال ۱۳۹۵ می باشد نشان دهنده سطوح پایین امکانات آموزشی و بی توجهی به ابعاد گوناگون کیفیت آموزشی دانشگاه فرهنگیان است . در عین حال، در اسناد بالادستی آموزش عالی کشور، برنامه پنجم توسعه کشور و نیز سند جامع علمی کشور، تاکید بیشتری بر ارتقای آموزش عالی و جنبه های گوناگون آن شده است. ایجاد آستانه قابل دستیابی با در نظر گرفتن واقعیات شغل معلمی، دیدگاه های مناسب اجتماعی را به وجود می آورد و موسسات پیش از خدمت را با استانداردهای واضح و واقعی مرتبط می کند در نتیجه باید مراقب بود که موضوع استانداردها با دقت و حساسیت خاصی تعیین شوند تا بتوان از آنها به عنوان ابزاری برای حرفه ای کردن آموزش پیش از خدمت و کار معلمان استفاده کرد چرا که آنها همان قدر که مفیدند ممکن است در آینده به شکل عامل بازدارنده ای عمل کنند و کارکرد معلمان را از نظر تکنیکی کاهش دهند. عدم دقت در تدوین استانداردها می تواند سبب شود از صلاحیت آنها کاسته و به کنترل افراطی معلمان بپردازد.