مروری بر زمینه های بروز بی نظمی در میان دانش آموزان

بی نظمی در کودکان یک اختلال شایع و ناتوان کننده است که مشکلات زیادی را برای معلمان، خانواده ها و حتی کودکان ایجاد می کند و عوارض اجتماعی زیادی دارد. این اختلال به طور مشهودی بر عملکرد تحصیلی، اجتماعی و حرفه ای نوجوانان تاثیر منفی می گذارد. این اختلال در بزرگسالی احتمال ابتلا به مشکلات عاطفی، مصرف مواد مخدر، حملات اضطرابی، خلق و خو و عصب شناسی را برای فرد افزایش می دهد. محققان نشان داده اند که انواع خاصی از اختلالات رفتاری مانند بی نظمی و اختلال نافرمانی مقابله ای در میان سایر اختلالات عاطفی در طول سال های تحصیلی در میزان بسیار بالایی قرار دارند. این نوع رفتارهای مزاحم در یک سری درگیری های مکرر با معلمان، دوستان و دیگران در مدرسه نشان داده می شود. ایجاد مزاحمت برای دیگران، تخریب اموال، نافرمانی و بی توجهی به مال دیگران از ویژگی های این کودکان است. اگرچه این نوع رفتارها در ابتدا به صورت تصادفی نشان داده می شوند، اما به تدریج در موقعیت های دیگر به ویژه موقعیت های اجتماعی که نیاز به همکاری دارند، نفوذ می کنند. برخی از مهمترین دلایل بی نظمی و بدرفتاری دانش آموزان در کلاس درس عبارتند از: نیازهای برآورده نشده، مشکلات سلامتی، مشکل در روابط، جلب توجه بزرگسالان یا همکلاسی ها، قدرت طلبی و عدم اعتماد به نفس و نداشتن مهارت کافی. اگر دانش آموزی اعتماد به نفس نداشته باشد، ممکن است به عنوان راهی برای پوشاندن ناامنی های خود، بدرفتاری کند. برخی دانش آموزان دیگر ممکن است به این دلیل بی نظمی کنند که مهارت هایی برای بیان آنچه می خواهند ندارند. معلمان باید رفتارهای دانش آموزان را به دقت بررسی کنند تا عوامل موثری را که الگوهای رفتاری آنها را شکل می دهند، بیابند. در این پژوهش عوامل و ریشه های بی نظمی دانش آموزان بررسی شده است و راهکارهایی برای اصلاح آن ها بیان شده است.روش پژوهش در این نوشتار از نوع توصیفی بوده و از منابع کتابخانه ای بهره گرفته شده است.