پایش مکانی - زمانی تغییرات پوشش گیاهی پس از آتش سوزی با استفاده از تصاویر ماهواره ای قدرت تفکیک متوسط

جنگلها اصلیترین منابع طبیعی کره زمین به حساب می آیند و عملکرد آنها نقش بنیادی در حفظ و بقای تعادل اکولوژیکی و چرخه طبیعت دارد. آتش علت اساسی تخریب محیط زیست است و خسارتهای مالی و جانی ناشی از آن، بسیار زیاد و گاهی جبران ناپذیر خواهد بود. در این مطالعه تغییرات مکانی- زمانی مناطق سوخته با تصاویر سنتینل-۲ در بازه های شش ماهه پس از دو آتش سوزی رخداده در جنگلهای زاگرس تا سال ۱۴۰۱ موردبررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از پایش dNBR دو سال پسازاین دو آتش سوزی نشان داد که ۰۵۹،۳ هکتار از مناطق سوخته با شدت پایین و ۳۲ هکتار از مناطق سوخته با شدت متوسط از منطقه خائیز با تبدیل به مناطق نسوخته روند احیا و بازیابی را طی میکنند. همچنین، پس از آتش خردادماه ۱۳۹۹ و آتشهای دیگری که به دنبال آن در منطقه بابا احمد رخ دادند، حدود ۵۷۸ هکتار از مناطق سوخته با شدت پایین و ۳۵ هکتار از مناطق سوخته با شدت متوسط با تبدیل به مناطق نسوخته بازیابی شدند. درنهایت پس از گذشت دو سال از وقوع آتش سوزی، تبدیل مناطق با شدت سوختگی متوسط و پایین به پهنه هایی از سوختگی با شدت پایین و مناطق نسوخته سبب شد که نزدیک به ۹۶ درصد از منطقه خائیز و حدود ۷۷ درصد از پوشش گیاهی منطقه بابا احمد احیا گردد.