اثر بخشی مشاوره گروهی راه حل مدار بر امیدواری زوجین متقاضی طلاق

هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد راه حل محور بر امیدواری زوجین متقاضی طلاق در سال ۱۴۰۱بود. این پژوهش از نوع مطالعات آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل باگمارش تصادفی بود. جامعه پژوهش حاضرعبارتاست از ۳۹۲۸۲ افراد متقاضی طلاق شهر تهران که در سال ۱۴۰۱ به دادگاه ها ی خانواده مراجعه کرده بودند و حداقل دو سال از زندگیمشترک آنها گذشته بود. استفاده از نمونه گیری در دسترس به شیوه کاملا تصادفی در گروه های آزمایش (۱۵ زوج) و کنترل (۱۱ زوج)قرارگرفت . در این مرحله پرسشنامه ناامیدی بک (۱۹۷۹) به عنوان پیش آزمون بر روی آزمودنی ها اجرا شد سپس گروه آزمایشی؛ ۸ جلسهمداخله رویکرد راه حل محور را به طور گروهی دریافت کردند .بعد از اتمام جلسات درمانی مجددا ابزار پژوهش به عنوان پس آزمون برروی آزمودنی ها اجرا شد. داده ها توسط نرم افزار spss-۲۲ و توسط آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد بررسی قرار گرفتند ...نتایجبه دست آمده با استفاده از شاخص آماری تحلیل کوواریانس نشان داد مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد راه حل محور بر کاهش تمامی ابعادناامیدی (احساس فرد نسبت به آینده، بی انگیزگی و انتظارات) زوجین در شرف جدایی شهرستان اندیمشک موثر است. بنابراین می توان بااستفاده از این شیوه در کاهش ناامیدی زوجین در شرف جدایی شهر تهران کمک کرد و از گسترش میل به طلاق در آنها کاست.