ارزیابی لرزه ای ساختمانهای فولادی با قاب خمشی ویژه با استفاده از تحلیل بار افزون (Pushover)

اگرچه آیین نامه های طراحی معمول، نظیر استاندارد 2800 ایران، تحلیل الاستیک خطی را برای پیشگویی پاسخ سازه ای و برآورد طلب لرزه ای کافی می دانند، اما از آنجا که پایداری یا تاپایداری لرزه ای صرفا تابع مقاومت سازه نیست و بستگی زیادی به توانایی سازه برای تحمل جابجایی دارد و رفتار واقعی بیشار سازه ها تحت زلزله طرح به صورت غیر خطی می باشد، بنابراین تحلیل های خطی غیردقیق و ناکافی بنظر می رسند. در دستورالعمل های جدید که بر پایه طراحی بر اساس عملکرد قرار دارند مانندFEMA356 و دستورالعمل بهسازی لرزه ای روشهای تحلیل غیرخطی جایگاه خاصی را یافته اند، بطوریکه با محدود کردن شرایط بکارگیری روشهای تحلیل خطی عملا طراحان را به استفاده از این روشها تشویق می کنند. بر این اساس با توجه به اینکه استاندارد 2800 ایران و دستورالعمل بهسازی لرزه ای در بارگداری، روش تحلیل و همچنین نحوه کنترل اعضا و معیارهای پذیرش آنها با یکدیگر متفاوت می باشند بنابراین ارزیابی لرزه ای ساختنانهای طرح شده بر اساس استاندارد 2800 با استفاده از دستورالعمل بهسازی لرزه ای می تواند مفید باشد. بدین منظور چهار ساختمان با قاب خمشی فولادی ویژه و با تعداد طبقات 3،5،7 و 9 انتخاب شده و بر اساس ویرایش سوم استاندارد 2800 و مبحث دهم مقررات ملی ساختمانی ایران تحلیل و طراحی گردیدند و سپس مطابق ضوابط دستورالعمل بهسازی عملکرد آنها در سطوح خطی 1 و 2 یا استفاده از روش استاتیکی غیرخطی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در نهایت مشخص شد کلیه ساختمانهای مورد مطالعه هدف عملکردی ایمنی جانی را برآورده می کنند و همچنین سازه های سه و پنج طبقه بهسازی ویژه را برآورده می کنند در حالی که سازه های هفت و نهطبقه هیچ یک از اهداف عملکردی مطلوب و ویژه را تامین نمی کنند.