بررسی آسیب های ارزشیابی توصیفی بر میزان یادگیری دانش آموزان

بیش از هفده سال است که در کشور ما در دوره ابتدایی، الگوی ارزشیابی کیفی توصیفی برای پیشرفت تحصیلی رایج شده و کارگزاران کم وبیش بااین روش آشنا هستند. اما برخی شواهد حاصل از بررسی های میدانی و سایر گزارش های پراکنده نشان میدهد که این الگوی ارزشیابی در بدنه نظام بهخوبی مستقر نشده و گویی نظام آموزشی با آن به خوبی کنار نیامده است (وقتی می گوییم نظام آموزشی، مرادمان کارگزاران نظام آموزشی است)، یعنیاینکه کارگزاران به خوبی نتوانسته اند الگوی ارزشیابی را اجرا کنند. این مدعا به این معنا نیست که اساسا در نظام آموزشی ارزشیابی کیفی توصیفی بهنحو ثمربخش وارد نشده است .به هر حال موفقیت ارزشیابی کیفی توصیفی موافقان و مخالفانی دارد که هر یک برای خود دلایل و شواهدی دارند.صرفنظر از این جدال شاید بیثمر، می توان پرسشی مطرح کرد که چرا ارزشیابی توصیفی به چنین وضعیتی رسیده و چنین تردیدهای گسترده ای دربارهموفقیت آن مطرح شده است . به هر حال موفقیت ارزشیابی کیفی توصیفی موافقان و مخالفانی دارد که هر یک برای خود دلایل و شواهدی دارند.صرفنظر از این جدال شاید بی ثمر، میتوان پرسشی مطرح کرد که چرا ارزشیابی توصیفی به چنین وضعیتی رسیده و چنین تردیدهای گسترده ای دربارهموفقیت آن مطرح شده است . در پاسخ به این پرسش، کارشناسان دلایل مختلفی را مطرح کرده اند؛ دلایلی که کم وبیش هم در بیانات کارشناسان و همدر اظهارات کارگزاران و مجریان برنامه ارزشیابی کیفی توصیفی دیده میشود و ذهن بسیاری با آنها آشناست . در این مقاله کوتاه سعی بر آن است کهبه آسیب شناسی ویژه از وضعیت موجود اجرای ارزشیابی کیفی توصیفی بپردازد.