اثربخشی آموزش راهبردهای برنامه ریزی عصبی- کلامی بر هوش عاطفی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش راهبردهای برنامه ریزی عصبی- کلامی بر هوش عاطفی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بهروش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان پسر متوسطه دومشهرستان قهدریجان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. نمونه اماری به صورت در دسترس ۴۰ نفر انتخاب و از این تعداد دو گروه ۲۰ نفری آزمایش و کنترل به صورت تصادفی برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه شامل پرسشنامه پیشرفتتحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۹) و پرسشنامه هوش عاطفی کرون و همکاران (۲۰۰۷) استفاده شد. گروه آزمای شی تحت آموزش برنامه ریزیعصبببی – کلامی قرار گرفتند وگروه دوم گروه کنترل هیچ گونه آموزشببی بر روی آن ها انجام نشببد. به دنبال آن، ابزارهای مورد نظر از هر دوگروه مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس برای آزمودنی های گروه آزمایش آموزش برنامه ریزی عصبی – کلامی به صورت گروهی طی ۱۲ جلسه(۹۰ دقیقه) برگزار گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری Spss، وبرایش ۲۳ و دو بخش شامل داده های تو صیفی مربوط به جدول فراوانی، میانگین و انحراف معیار در دو گروه کنترل و آزمایش و آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد.نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که آموزش راهبردهای برنامه ریزی عصبی- کلامی بر هوش عاطفی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم تاثیر دارد.