بررسی رابطه هوش معنوی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دبیرستان های شهر فراشبند

یکی از آسیب های آموزشی و پرورشی خانواده ها که هر ساله به میزان زیادی از امکانات، منابع و استعدادهای بالقوه انسانی و اقتصادی را تلفمی کند و تاثیر غیر قابل جبرانی را در ابعاد مختلف به جای می گذارد پدیده افت تحصیلی است.آموزش و پرورش آینده را تضمین کردهپیشرفت و توسعه در هر کشوری را تسریع میبخشد به بیان دیگر نظام آموزشی هر کشور تصویری از توانمندی های درونی و ذهنی و در واقعفلسفه حاکم بر آن کشور به شمار میآید. هدف این تحقیق بررسی رابطه بین هوش معنوی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختردبیرستانهای شهر فراشبند در سال ۱۳۹۹ . این پژوهش از نظر هدف کاربردی است و از لحاظ روش از نوع همبستگی است.جامعه مورد مطالعه،کلیه دانش آموزان دختر دبیرستان های شهر فراشبند در سال ۱۳۹۹ می باشد.در این تحقق برای جمع اوری اطلاعات از دو پرسشنامه هوشمعنوی استفاده شده است و برای عملکرد تحصیلی از معدل نوبت اول سال افراد استفاده شده است. در این پژوهش از شاخص های آمارتوصیفی فراوانی، میانگین و انحراف معیار و از روش های آمار استنباطی، ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است.مقادیر ضرایبهمبستگی معنادار شده، لذا بین مولفه های نشانه های جسمانی، اضطراب و افسردگی با عملکرد تحصیلی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد.