رویکردهای شهرسازی برای ایجاد شهرهای پایدار با حمل و نقل هوشمند

عملکرد شهری در حال حاضر نه تنها به وقف یک شهر از زیرساخت های سخت (سرمایه فیزیکی)، بلکه، و به طور فزاینده ای، به در دسترس بودن و کیفیت ارتباطات دانش و زیرساخت های اجتماعی (سرمایه انسانی و اجتماعی) بستگی دارد. شکل اخیر سرمایه برای رقابت شهری تعیین کننده است. در این زمینه، اخیرا مفهوم «شهر پایدار و هوشمند» به عنوان یک ابزار استراتژیک برای دربرگرفتن عوامل تولید شهری مدرن در یک چارچوب مشترک و به ویژه برای برجسته کردن اهمیت فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در گذشته معرفی شده است. ۲۰ سال برای ارتقای سطح رقابتی یک شهر. هدف مقاله حاضر روشن کردن تعریف اغلب مبهم از مفهوم "شهر پایدار و هوشمند" است. ما یک تعریف متمرکز و عملیاتی از این ساختار ارائه می دهیم و شواهد ثابتی را در مورد جغرافیای شهرهای هوشمند در کشورها و شهرهای مختلفی ارائه می دهیم. تجزیه و تحلیل های آماری و گرافیکی ما برای اولین بار تا حد دانش ما از جدیدترین نسخه مجموعه داده های حسابرسی شهری به منظور تجزیه و تحلیل عوامل تعیین کننده عملکرد شهرهای هوشمند بهره برداری می کند. ما دریافتیم که حضور یک کلاس خلاق، کیفیت و توجه اختصاصی به محیط شهری، سطح آموزش، و دسترسی و استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای مدیریت دولتی، همگی با ثروت شهری همبستگی مثبت دارند. این نتیجه باعث تدوین یک دستور کار استراتژیک جدید برای شهرها می شود که به آنها امکان می دهد به توسعه شهری پایدار و چشم انداز شهری بهتر دست یابند.