مروری بر کارایی و عملکرد سیستم های پیشنهاد دهنده

سامانه های توصیه گر از جمله ابزارهایی هستند که می توانند کاربران را در محیطهای الکترونیکی به سمت یافتن اطلاعات ، خدمات و کالاهای مورد علاقه هدایت کنند. سامانه های توصیه گر با توانایی شناخت کاربر و پیش بینی اولویت های او ، اطلاعاتی که احتمال می رود مورد توجه کاربر باشد را از بین حجم بالای داده ها غربال کرده و با توصیهآنها به کاربر در وقت و انرژی او صرفه جویی می کنند. از طرف دیگر این سامانه ها با توانایی تحلیل و ذخیره رفتارهای گذشته کاربر، خدمات و اطلاعات موجودی را که وی توجهی به آن نداشته ولی احتمالا علاقه مند به آن است نیز استنتاج کرده و نتایج جالب توجهی به کاربران به شکل توصیه ارائه می کند. با توجه به اهمیت این دستاورد، بخصوص از اوایل دهه ۹۰ میلادی با کلید خوردن عنوان "سیستم پیشنهاد دهنده"، محققان بسیاری بر روی این حوزه، از منظرها و با اهداف مختلف، در حال پژوهش هایی در ابعاد متفاوت بوده اند. بی شک، محصول یا آیتم به عنوان عنصری محوری در این میان سهم مهمی از تحقیقات را به خود اختصاص داده است. در این مقاله قصد داریم به معرفی سیستم های توصیه گر، کاربردهای این سیستم ها، مزایا و معایب این سیستم ها پرداخته و همچنین به معرفی روش ها و مدل های موجود در این زمینه را مورد ارزیابی قرار داده و در مقالات بعدی به صورت کلی تر این سیستم ها را مورد ارزیابی قرار دهیم.