ارائه مدلی جهت شناسایی عوامل موثر بر قصد و نیت کارآفرینی در دانشجویان مطالعه موردی(دانشجویان دانشگاه تهران، شهید بهشتی و خوارزمی)

هدف از مقاله حاضر ارائه مدلی جهت شناسایی عوامل موثر بر قصد و نیت کارآفرینی در دانشجویان مطالعه موردی(دانشجویان دانشگاه تهران، شهید بهشتی و خوارزمی) است. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دانشگاه تهران، شهید بهشتی و خوارزمی به تعداد ۲۵۰ نفر بود. نمونه گیری بصورت تصادفی طبقه ای بود. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان تعداد ۱۵۰ نفر انتخاب شد. روش تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSWin۲۲ انجام شد. ابزار گردآوری این مقاله از طریق پرسشنامه انجام شد. سوالات پرسشنامه بصورت محقق ساخته طراحی شد. مقیاس سنجش مولفه های تشکیل دهنده پرسشنامه از طریق مقیاس نگرش سنجی طیف پنج درجه ای لیکرت بود. روایی صوری پرسشنامه توسط خبرگان که از اساتید دانشگاه و فارغ التحصیلان دکتری که تجربه کارآفرینی داشتند ارزیابی شد. پایایی پرسشنامه از طریق آزمون آلفای کرونباخ بالای ۰/۷ مورد تایید واقع شد. نتایج نشان داد که بین قصد و نیت کارآفرینی در دانشجویان براساس سن، سطح تحصیلات، درآمدآنها اختلاف معنیداری از لحاظ آماری وجود دارد. بطوریکه دانشجویان با میانگین سنی بین ۲۵ تا ۳۰ سال تمایل بیشتری به کارآفرینی داشتند. دانشجویان با سطح تحصیلات فوق لیسانس و بالاتر تمایل بیشتری به کارآفرینی داشتند. دانشجویان با میزان درآمد بالاتر تمایل بیشتری به کارآفرینی داشتند. نتایج حاصل از ضریب همبستگی چندگانه (R) بین عوامل بر قصد و نیت کارآفرینی در دانشجویان نشان داد که ۷۱/۴ درصد از کارآفرینی دانشجویان توسط متغیرهای مستقل تحقیق، یعنی عوامل موثر بر کارآفرینی (عوامل اقتصادی، عوامل اجتماعی، انگیزه، ویژگی های روانشناختی، برگزاری کلاس های مهارتی ریسک پذیری، خودکارآمدی، داشتن هدف) تعیین شد. که این نشان دهنده تعیین و شناسایی درست عوامل مهم و موثر بر قصد و نیت کارآفرینی در دانشجویان مورد مطالعه بوده است.