بررسی چگونگی انتخاب و تصمیم گیری برای همراهی دانش آموزان در سفرهای تحصیلی شهر تهرا ن

تعداد زیادی از والدین برای حفاظت از فرزندان و آرامش خود آنان را در مسیر مدرسه همراهی می کنند. سیاستگذارانبرای کاهش استفاده از شیوه های موتوری و یا حداقل کاهش استفاده از اتومبیل شخصی در سفرهای تحصیلی که تنهابه قصد رساندن و یا برگرداندن دانش آموزان صورت می گیرد موفق نخواهند بود، مگرآنکه دغدغه های والدین را به خوبیشناسایی کنند. شناسایی رفتار همراهی دانش آموزان در سفرهای تحصیل به دلایلی از جمله کاهش استقلال دانش-آموزان، بررسی تورهای پیچیدهی سفر در میان اعضای خانواده، و شناسایی بهتر دغدغه های والدین در جهت بهبودسیستم حمل ونقل از اهمیت به سزایی برخوردار است. مدل لوجیت آشیانه ای سه سطحی برای توصیف شیوه همراهیدانش آموزان در سفر تحصیلی به کار گرفته شد. به علاوه، برا ی توصیف واقعی تر مدل، دلایل اصلی والدین برتصمیم گیری رفتار همراهی مانند راحتی و ایمنی مورد بررسی واقع شد. برخی متغیرهای حساس در سیاستگزاری ازجمله زمان سفر، درآمد، و مالکی ت خودرو مورد استفاده قرارگرفت تا رفتار همراهی دانش آموزان را روشن تر سازد.همچنین، کشش پذیری مدل های لوجیت چندگانه و آشیانه ای مورد مقایسه قرار گرفت تا نشان دهد استفاده از نتایجمدل های نامناسب چگونه نیل به سیاست های نادرست را به همراه خواهد داشت. نتایج متغییر زمان سفر که درتحلیل های سیاسی بسیار حائز اهمیت است این مطلب را به خوبی نشان داده است.