تدوین متدولوژ ی نیازسنجی کاربرد دوچرخه به عنوان شیوه حمل و نقل سفرهای تحصیلی دانش آموزان (مطالعه موردی؛ منطقه ۱۹ شهرداری تهرا ن)

سیستم دوچرخه های اشتراکی به عنوان شیوه حمل و نقلی نوین، پویا، سازگار با محیط زیست و پایدار محسوبمی شود. امروره استفاده ار شیوه حمل و نقلی دوچرخه در قالب سیستم دوچرخه های اشتراکی با استقبال عمومی قابلتوجه مردم در کشورهای مختلف روبرو شده است. در شهر تهران نیز با فراهم آمدن زیرساخت های دوچرخه هایاشتراکی، استفاده ار این شیوه حمل و نقلی رو به گسترش است. در این تحقیق سعی شده است ابتدا با مروری بر سابقهاین شیوه حمل و نقلی در کشورهای مختلف، تاثیر استفاده ار این شیوه حمل و نقلی در منطقه ۱۹ شهر تهران به دلیلتعدد مدارس و با تاکید بر استفاده دانش آموزان به عنوان قشر علاقه مند از این شیوه مورد بررسی قرار گیرد. برای اینمنظور تقاضای فعلی در خانه های دوچرخه در سطح منطقه ار طریق نظرسنجی تخمین زده شد. در گام بعدی بانظرسنجی از دانش آموزان، نیاز موجود برای استفاده این قشر برای سفرهای تحصیلی مورد ارزیابی قرار گرفت. در انتهابه منظور نیازسنجی و ارائه رویکردی جامع از توسعه این شیوه حمل و نقلی که سایر مناطق نیز بتوانند از آن استفادهنموده تا فرهنگ صحیح استفاده و برخورداری از آن ترویج یابد، فلوچارتی مدون ارائه شده است.