اثرسنجی آموزش های ترافیک شهروندی برای راننده های اتوبوس شهری (مطالعه موردی منطقه ۷ شهرداری تهران)

اهمیت آموزش به رانندگا ن اتوبوس شهری آنقدر مورد توجه قرار گرفته و آمار تصادفات جاده ای و شهری روبه فزونی نهاد ه که مسئولین امر را بر آ ن داشته که اقدام به برگزاری کلاس های تخصصی به رانندگان حرف هاینمایند . حدود ۲۰ درص د ا ز تصادفا ت درون شهری تهرا ن مربوط به عامل انسانی می باشد که توسط رانندگاناتوبوس شهری اتفاق می افتد. هدف پژوهش حاضر اثرسنجی آموزشهای ترافیک شهروندی برای راننده هایاتوبوس شهری در منطقه ۷ شهرداری تهرا ن می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی بوده و با استفادهاز طراحی و تهیه پرسشنامه در بین رانندگان اتوبوس شهری انجام شد. برای تجزیه و تحلیل آن با استفاده ازنرم افزار SPSS و از طریق آزمون همبستگی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش های ترافیک شهروندی بر راننده های اتوبوس شهری از طریق کاهش میزان تصادفات و کاهش میزان ترافیک شهری تاثیردارد. این امر از طریق تاثیر آموزشهای ترافیک شهروندی بر افزایش میزان اگاهی رانندگا ن از اصول ترافیکشهری، تاثیر نقش مثبت آموزشهای ترافیک شهروندی در ذهن راننده های اتوبوس شهری، تاثیر آموزشها برکنترل ترافیک شهروندی از طریق ارتقا فرهنگ و رفتار ترافیکی، تاثیر آموزشها بر کاهش میزان تصادفات ازطریق تغییر ذهنیت رانندگان اتوبوس شهری برای رعایت قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی، تاثیر حمل ومهار ایمن مسافر بر کاهش میزان تصادفات در حین رانندگی، تاثیر داشتن اخلاق حرفه ای در حین رانندگی برکاهش میزان تصادفات و تاثیر ایجاد رانندگی تدافعی در حین رانندگی بر کاهش میزان تصادفات و... امکان پذیر می باشد.