نیم رخ شایستگی حرکتی و لذت از فعالیت بدنی در دوره کودکی

هدف: این پژوهش با هدف شناسایی نیمرخ شایستگی حرکتی کودکان و مقایسه لذت از فعالیت­بدنی در نیمرخ­های متفاوت شایستگی حرکتی و نیز طبقات سنی مختلف انجام شد. روش­ها: بدین منظور ۱۸۴ دانش­آموز در سه طبقه سنی ۸-۷ سال، ۱۰-۹ سال و ۱۲-۱۱ سال مورد مطالعه قرار گرفتند. شایستگی حرکتی واقعی کودکان، شایستگی حرکتی ادراک­شده کودکان و لذت از فعالیت­بدنی کودکان ارزیابی شد. از تحلیل خوشه­ای سلسله مراتبی و تحلیل واریانس عاملی به منظور تحلیل داده­ها استفاده شد. نتایج: ارتباط بین شایستگی حرکتی واقعی و ادراک­شده اگرچه معنی­دار بود اما اندازه اثر کوچکی داشت (r = ۰.۱۹۷). تحلیل خوشه­ای، چهار نیمرخ شایستگی حرکتی را شناسایی کرد: بالا-بالا (شایستگی حرکتی واقعی و ادراک­شده بالا)، بالا-پایین (شایستگی حرکتی واقعی بالا و ادراک­شده پایین)، پایین-بالا (شایستگی حرکتی واقعی پایین و ادراک­شده بالا) و پایین-پایین (شایستگی حرکتی واقعی و ادراک­شده پایین). نتایج نشان داد که لذت از فعالیت­بدنی در گروه­های بالا-بالا و پایین-بالا به طور معنی­داری بهتر از گروه­های بالا-پایین و پایین-پایین است. نتیجه­گیری نتایج این پژوهش به وضوح نشان داد که صرف نظر از شایستگی حرکتی واقعی (بالا یا پایین)، شایستگی­ حرکتی ادراک­شده تعیین کننده لذت از فعالیت­بدنی در کودکان است.