بررسی و مقایسه تأثیر یک جلسه تمرین بی هوازی درمانده ساز روی میزان حجم پلاسما و برخی ریزفاکتورهای خونی افراد ورزشکار و غیرورزشکار مرد شهرستان بروجرد

شواهد نشان می دهد که بطور کلی ورزش منظم، باعث ایجاد تغییرات مثبتی در عوامل خطرساز بیماری های قلبی و عروقی می شود. فعالیت های ورزشی منظم سبب کاهش هموگلوبین و تعداد گلبول های قرمز می شود؛ ازسوی دیگر کمبود آهن اختلالی است که در ورزشکاران حرفه ای به میزان زیادی مشاهده می شود . تغییرات هماتوکریت، هموگلوبین، آهن سرم، تعداد گلبول های قرمز خون و شاخص های آن بر یکدیگر تأثیر می گذارند،هر کدام از این عوامل در مجموع در تهیه و تدارک اکسیژن به بافت و انتقال انیدرید کربنیک از بافت ها به ریه ها نقش دارند. هدف این تحقیق، بررسی و مقایسه تأثیر یک جلسه تمرین بی هوازی درمانده ساز برروی میزان حجمپلاسما و برخی از ریز فاکتورهای خونی در افراد ورزشکار و غیرورزشکار مرد شهرستان بروجرد بود. روش تحقیق از نوع نیمه تجربی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه افراد ورزشکار و غیر ورزشکار مرد شهرستان بروجرد بود .نمونه آماری تحقیق 10 نفر ورزشکار )از رشته های ورزشی شنا، بسکتبال و بدمینتون( و 10 نفر غیرورزشکار و 10نفر دیگر نیز از هر دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند . متغیر مستقل تحقیق جلسه تمرین بی هوازی درمانده ساز و متغیرهای وابسته شامل میزان هموگلوبین خون ، میزان هماتوکریتخون، تعداد گلبول های قرمز، آهن سرم، حجم متوسط گلبول قرمز ، متوسط هموگلوبین گلبول قرمز ، غلظت متوسط هموگلوبین در گلبول قرمز و حجم پلاسما می باشد . تحلیل فرضیات تحقیق نشان داد که بین میزانهموگلوبین، تعداد گلبول های قرمز، میزان هماتوکریت ، میزان آهن خون و میزان متوسط حجم گلبول قرمز ورزشکاران و غیرورزشکاران مرد شهرستان بروجرد، تفاوت معنی داری وجود ندارد. ولی بین میزان حجم پلاسمایورزشکاران و غیرورزشکاران تفاوت معنی داری وجود دارد. یک جلسه فعالیت استقامتی بر میزان هماتوکریت و میزان حجم پلاسما ورزشکاران و غیرورزشکاران مرد شهرستان بروجرد، تأثیر معنی داری دارد. در مقابل بر میزان هموگلوبین، تعداد گلبول های قرمز خون و میزان آهن خون تأثیر معنی داری ندارد