پیش بینی انطباق پذیری شغلی و فلات زدگی شغلی براساس کم اشتغالی ذهنی و سرمایه روانشناختی در کادر درمانی مرتبط با سلامت

چکیده مقدمه: کادر پزشکی با مشکلات متعدد، تعهدات حرفه ای، ایمنی شخصی و سایر مشکلات روانی نیز مواجه می شوند که شرایط کاری را برای آنها با مشکل مواجهه می کند. لذا این مطالعه با هدف پیش بینی انطباق پذیری شغلی و فلات زدگی شغلی براساس کم اشتغالی ذهنی و سرمایه روانشناختی در کادر سلامت انجام شد. روش کار: این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش بیمارستان های استان تهران است که چند بیمارستان به صورت در دسترس انتخاب و بعد از هماهنگی با بیمارستان ها پرسشنامه های پژوهش در زمان مناسب بین کادر سلامت توزیع شد و داده های جمع آوری شده در دو سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که سرمایه روانشناختی دارای رابطه منفی و معناداری با فلات زدگی (۳۸/۰-=r) و رابطه مثبت و معنادار باانطباق پذیری شغلی (۶۵/۰=r) است و کم اشتغالی ذهنی دارای رابطه مثبت و معناداری با فلات زدگی (۵۳/۰=r) ورابطه منفی و معناداری با انطباق پذیری شغلی (۱۷/۰-=r) در سطح خطای کمتر از (۰۵/۰>p) است. نتایج همچنین نشان داد که سرمایه روانشناختی و کم اشتغالی ذهنی قادر به پیش بینی انطباق پذیری و فلات زدگی شغلی هستند.  نتیجه گیری: نتایج این پژوهش مشخص می کند که سرمایه روانشناختی و کم اشتغالی ذهنی مولفه های هستند که می توانند فلات زدگی (۴۴/۰=AR۲) و انطباق پذیری شغلی (۴۲/۰=AR۲) در کادر سلامت را پیش بینی کند، لذا نیاز است که در مدیریت منابع انسانی بیمارستان ها به این متغیرها توجه کافی شود.