استراتژی جدید برای استفاده از ضایعات نساجی به عنوان منبع پایدار بازیافت پنبه

پنبه یکی از منابع اولیه در بسیاری از صنایع مدرن است و با افزایش نرخ تقاضا، یافتن منابع دیگری برای تولیدپنبه با قیمت کمتر و کیفیت بالاتر چالش بزرگی شده است و پنبه تولید شده توسط کشاورزی برای این نیازهاکافی نیست . توسعه یک استراتژی جدید برای تبدیل ضایعات نساجی به منبع جدید و پایدار برای مواجهه بااین کمبود الزامیست. به طور کلی این استراتژی به عنوان توسعه یک فناوری شیمیایی با استفاده از موادشیمیایی پایدار و تجاری برای بازیافت پنبه از من سوجات خلا صه می شود . این فناوری از سه فرآیند متوالیتشکیل شده است : ۱ . شستشوی رنگ نساجی با استفاده از اسید نیتریک به عنوان پیش تصفیه ضایعات اصلی۲ . فرآیند تجزیه با استفاده از دی متیل سولفوکسید برای حل کردن مواد آلی از پارچه، از جمله پلی استر وبخش آلی باقی مانده از رنگ های نساجی ۳ . فرآیند سفید کردن با استفاده از هیپوکلریت سدیم و اسیدهیدروکلریک رقیق شده برای تصفیه نهایی پنبه بازیافت شده .آزمایشات اولیه برای تعیین شرایط بهینه، بر رویدو نوع مختلف پارچه جین انجام می شود . برای شبیه سازی مقیاس آزمایشی، بر اساس نتایج تجربی اولیه،آزمایشی اصلی برای ضایعات شلوار جین در یک راکتور توسعه یافته با ظرفیت ۱ کیلوگرم انجام شد. برایچرخه حیات استراتژی پیشنهادی، از اواپراتور چرخشی برای استخراج بخش پلیمری و بازسازی دی متیلسولفوکسید مصرف شده استفاده و اسید توسط کربن فعال، بازسازی شد . علاوه بر این، پیشنهاداتی در موردتصتفیه آب آلوده به اسید ارائه شد. مورفولوژی، رفتار حرارتی و ساختار شیمیایی پنبه بازیافت شده، اسیدبازسازی شده، پلی استر بازیافت شده مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نرخ بازیافت ۹۳ ٪، سودآوری ۱۴۶۶دلار/تن)، انتشار گازهای گلخانه ای ۱۵۳۴ CO۲-eq /تن و ارزیابی پایداری، استراتژی توسعه یافته را میتوان به عنوان یک رویکرد با پتانسیل بالا برای بازیافت پنبه در نظر گرفت.