بررسی رابطه میزان فعالیت های پرورشی وشادکامی دانش آموزان دوره ابتدایی شهرچابهار

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه میزان فعالیت های پرورشی وشادکامی دانش آموزان دوره ابتدایی شهرچابهار بود. روش تحقیق از نظر شیوه اجرا توصیفی از نوع همبستگی می باشد و از نظر هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دانش اموزان کلاس ششم ابتدایی شهرچابهاربه تعداد ۱۷۰۰ نفرتشکیل می دهد. که باتوجه به جدول مورگان ۳۱۳ نفر به صورت تصادفی و طبقه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش دو پرسشنامه فعالیت های پرورشی و شادکامی می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار در آزمون متناسب با داده ها همچون آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون با نرم افزارSPSS استفاده شد. نتایج نشان داد بین فعالیت های پرورشی با شادکامی دانش آموزان در سطح ۹۹ درصد رابطه مثبت و معنادار است.