بررسی ارتباط نقش مایه های پارچه های صفوی با نقش مایه های پارچه های دوره قاجاری

نساجی درعصر فتحعلی شاه به قدرت نمایی میان دو رکودتاویل می شود چنان که به گمان برخی درآن روزگارمقارن بارنسانس هنری.در این پژوهش به بررسی نقش مایه های مشترک در این دو دوره از تاریخ پرداخته می شود. پارچه های گران بهایی همچون ابریشمی،زری،شال،قلمکاری ومخمل که از طرح های سنتی ایرانی به زیبایی استفاده شده است.شناسایی تعدادی از این منسوجات وبررسی طرح وساختارپارچه ها دراین پژوهش صورت گرفته است.به این منظور،جهت شناسایی نقوش منسوجات دردوره های مذکور به بررسی پارچه های باقی مانده در تصاویر،مقاله ها ،کتاب ها رجوع شده است.هدف از این پژوهش عبارت است از یک:شناسایی نقوش مشترک منسوجات مشترک در بین از دوران تاریخی،قاجاروصفوی دو:بررسی تحول نقش مایه ها وطرح های منسوجات وارائه ترکیب بندی ها،حال این سوالات مطرح می شودکه:یک:چه ارتباطی بین نقش وطرح پارچه های قاجاری وصفوی وجود دارد.دو:چه تعداد از این نقش ها وطرح ها به هم شباهت دارند .سه:پارچه های بافته شده در این دوران چه کاربردهایی داشته اند.روش تحقیق این پژوهش تاریخی،توصیفی وتطبیقی است که اطلاعات مورد نیازازطریق مطالعات کتابخانه ای واسنادی به دست آمده.اند. ایران است.که به یقین پارچه بافی رامتاثرمی سازد.البته عمراین تجدید حیات کوتاه بود.به واقع این زیست دوباره بافندگی،کوتاهی میان ازرونق افتادگی این صنعت درتاریخ دوره افشار وزندومنسوج شدن آن درنیمه دوم قاجاراست. شاید بتوان سهل انگاری در بررسی پارچه های دوره فتحعلی شاهی رادرعدم تمایزمیان دونیمه حکومت این خاندان ونادیده گرفتن تحولات تاریخ طولانی حکومت این سلسه با معرفی آن تحت عبارت کلی مکتب قاجار،قابل جستجوکرد.دوران صفوی وقاجاری از لحاظ شکوهمندی تولیدمنسوج ایرانی به شیوه سنتی است.