بررسی تغییرات برخی صفات فیزیولوژیک ارقام کینوا تحت تاثیرتاریخ کشت و شوری در استان خوزستان

به منظور ارزیابی عملکرد، هدایت روزنه ای Co۲، زیر روزنه ای و هدایت مزوفیلی سه رقم کینوا (Chenopodium quinoa willd.) تحت تاثیر تاریخ کشت و شوری آزمایشی گلدانی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در قالب اسپلیت فاکتوریل در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی شهید چمران اهواز در سال ۱۳۹۸ با ۳ تکرار اجرا شد. در این تحقیق چهار تاریخ کاشت ( ۵مهر، ۱ آبان، ۲۰ آبان و ۱۰ آذر) به عنوان عامل اصلی و چهار سطح شوری (شاهد ۱۵،۳۰ و ۴۵ dS/m-۱ و سه رقم کینوا Giza ۱ ، Titicaca و Sajama به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که اثر متقابل کاربرد تیمارها بر هدایت روزنه ای Co۲ زیر روزنه ای و هدایت مزوفیلی از لحاظ آماری معنی دار نبود. عملکرد کینوارقم Titicaca در تاریخ کاشت ۱ آبان با ۹.۹ گرم در بوته بالاترین عملکرد را داشت این در حالی است که ژنوتیپ Sajama در تاریخ کاشت ۱۰ آذر، با ۱.۳ گرم در بوته کمترین عملکرد دانه را بین سایر ژنوتیپ ها نشان داد. با افزایش سطوح شوری تغییرات هدایت روزنه ای به صورت نزولی ادامه یافت و به کمترین مقادیر در شوری ۴۵ دسی زیمنس بر متر دست یافت. کمترین هدایت روزنه ای با ۷۲.۳ در ژنوتیپ Sajama کاشته شده در ۱۲ آذر حاصل شد. با بررسی تمامی صفات مورد ارزیابی، رقم Titicaca بهترین عملکردها را در محیط شور از خود نشان داد. لذا با توجه به هدف طرح مبنی بر رفتارشناسی ارقام مورد بررسی کینوا و تعیین آستانه تحمل آنها به سطوح شوری، میتوان کشت آن را به عنوان یک راهکار بکار برد.