تاثیر فرآیند الکتروشیمیایی و جاذب برای تصفیه فاضلاب سنتزی شبیه پتروشیمی در سیستم بیوراکتورغشایی

توسعه روزافزون صنایع گوناگون و افزایش تقاضای کالا و انرژی ، به ویژه گسترش صنایع پتروشیمی ، باعث ازدیاد مصرف آب در این صنایع گردیده است . فاضلاب پتروشیمی شامل ترکیبات آلی فرار دیر تجزیه پذیر، هیدروکربن ها و مواد کلردار است . بررسی ها نشان داده اند که بیوراکتور غشایی به واسطه تجمع غلظت بالای لجن و حضور غشاء عملکرد بهتری در حذف این مواد دارند. مشکلات این سیستم ها گرفتگی غشا است . در این تحقیق از اثر ترکیبی فرآیند الکتروشیمیایی و جاذب جهت حذف بهتر و کاهش گرفتگی غشا استفاده شد. نتایج نشان داد میزان حذف COD دربیوراکتور ترکیبی و ساده به ترتیب برابر بود با ۸۶ و ۹۳ درصد بوده است و میزان شار خروجی در راکتور شاهد بعد از ۳۰ روز به صفر رسید اما در راکتور ترکیبی میزان شار خروجی در حدود ۲۵ میلی لیتر بر دقیقه بود. همچنین نتایج نشان داد توزیع اندازه ذرات در راکتور ترکیبی بیشتر از راکتور شاهد بود. راکتور شاهد ذرات ریزمیکرون بیشتری نسبت به راکتور ترکیبی داشت . این نتایج نشان دهنده عملکرد تاثیرگذار فرایند الکتروشیمیایی همراه جاذب را در حذف و گرفتگی غشا را نشان می دهد.