شکل گیری معماری پایدار با تاثیرپذیری از عناصر کالبدی سنتی معماری بیابانی

بیابان ها عمدتا درقلمرو بین المدارین و یا برخی ازمناطق بری آنجا که زمستانهای سرد و تابستانهای گرم دارد گسترش یافته است و حدود یک سوم از خشکیها را اشغال کرده است و یونسکو وسعت آن را 50 میلیون کیلومتر براوردکرده است بیابانهای داخلی درایران درمنطقه فلات مرکزی ایران قرارگرفته اند که این منطقه نیمی از مساحت ایران را شامل می شود این منطقه کهدرمیان رشته کوه های البرز و خراسان و زاگرس واقع گردیده است کلیه مناطق کویری و بیابانی ایران را دربرگرفته است دراین مقاله سعی خواهد شد تا ارزشهای جاویدان معمالی شهرهای کویری و عوامل هویت بخش آن معرفی گردد و نقش آنها درپایداری معماری گذشته ونقشی که می تواند درپایداری معماری امروز ما این کند بررسی گردد و اینکه با زنده کردن و احیا هویت از دست رفته با نت های سنتی و عناصر پایدار موجود در آنها چگونه می توان نمود آن را درمعماری امروز جوامع آنها نشان داده و پایداری دیروز درمعماری امروز ترجمه کرده و با امروزی کردن آن هویت از دست رفته شهرها به آن بازگرداند.