نقش سفر در سلامت معنوی انسان

زمینه و هدف: سلامت معنوی به عنوان یکی از مهمترین ابعاد سلامتی انسان، به ماهیت و حقیقت وجودی، حس پذیرش، احساسات مثبت، اخلاقیات، ایمان توحیدی، تقوا، دعا، عبادت، باور به معاد و وارستگی، ارتباط متقابل با پروردگار، دیگران و خویشتن تاکید می­ نماید. از سوی دیگر انسان همواره در مسیر کشف و معناجویی و جستجو گام برمی ­دارد. در این میان سفر به عنوان یکی از مصادیق اصلی معنویت، که در آیات و روایات اسلامی هم بسیار بدان تاکید شده است، بستر حرکت و جابه جایی را برای انسان فراهم می­ کند، که بشر امروز به جهت فرار از زندگی روزمره از آن بهره می­ جوید. لذا این مسئله مطرح می­ شود که با توجه به اهمیت سفر در دین اسلام از یک سو و ضرورت تحقق سلامت معنوی از سوی دیگر، سفر چه نقش و جایگاهی در سلامت معنوی انسان دارد. روش ها: در این تحقیق نقش سفر در سلامت معنوی انسان، به شیوه کیفی، روش توصیفی-تحلیلی، با استفاده از منابع کتابخانه­ ای و مصاحبه با خبرگان انجام گرفته است. یافته ها: نتایج بررسی­ ها حاکی از این مطلب است که علی ­رغم مطالعات محدودی که در این حوزه به چشم می­ خورد، سفر نقش مهمی در تامین سلامت معنوی انسان ایجاد می ­نماید. سفر در معنای ماهوی خویش مطابق با تاکیدات دین مبین اسلام، عامل مهمی در تحقق مهمترین بعد سلامتی انسانی، یعنی سلامت معنوی است که با تحلیل مولفه ­های آن قابل بررسی است. نتیجه گیری: سفر با تاکید بر محور حرکت و ارتباطات، عامل مهمی در تعامل انسان با خویشتن، محیط و دیگر انسان­ ها به شمار می ­رود، که در نتیجه ارتباط طولی با خالق هستی و در مسیر تعالی محقق می ­گردد.