ارتباط ژنتیک و سلامت معنوی و نقش آن در سلامت

اخیرا ، مطالعات زیادی سعی کرده ­اند ارتباط بین علوم اعصاب و ژنتیک را ایجاد کنند. در چند دهه گذشته بررسی ژنتیک رفتار مورد توجه دانشمندان بوده است. از طرف دیگر امروزه پیشرفت ­های زیادی در حوزه علم ژنتیک ایجاد شده است که در حوزه­ هایی مانند ژنتیک رفتار، ژنتیک سیستم عصبی و ژنتیک روانپزشکی، این پیشرفت ­ها شگرف بوده است. سلامتی مسئله­ ای است که امروزه پژوهش ­های زیادی را به خود اختصاص داده است. سلامت معنوی یکی از مولفه ­های مهم سلامت می ­باشد. توجه به بعد معنوی می­ تواند تاثیر بسزایی در کسب سلامت عمومی داشته باشد، به­ طوری که معنویت یکی از جوانب انسان در مراقبت کل نگر در نظر گرفته می ­شود که در سلامتی و رفاه نقش مهمی ایفا می ­کند. تحقیقات مشخص کرده­ اند که معنویت نه تنها بر حالت­ های خلقی و سلامت روانی افراد موثر است، بلکه شرایط جسمانی آن­ ها را نیز بهبود می­ بخشد. اخیرا مقالات زیادی در مورد نقش وراثت و ژنتیک در معنویات و گرایشات مذهبی مطرح شد است. با توجه به اینکه ژنتیک در حوزه رفتارهای انسانی بسیار به صورت جد رشد داشته است و گرایشات مذهبی و معنویات به عنوان یک از ابعاد رفتارهای انسان می ­تواند دارای منشا ژنتیکی باشد. به طور مثال شخصیت هیجان انگیز، تحریک ­پذیری ناگهانی، تهییج پذیری، هیجان طلبی، افراطی عمل کردن درسخن و عمل، ماجراجویی، بی­ نظمی، و احساس رها بودن از هر قید و بندی و همچنین احساس نوگرایی با درجه بالا در انسان دارای منشا ژنتیکی می ­باشد. هدف این مقاله بررسی مطالعاتی است که ارتباط بین ژنتیک و سلامت معنوی را نشان می­ دهند. مطالعات نشان دادند ژن های زیادی در شکل ­گیری رفتار و گرایشات مذهبی انسان نقش دارند و به طور کلی عوامل ژنتیکی و محیطی که بر روی اپی­ ژنتیک نقش دارند منجربه بروز گرایش افراد به معنویات می ­شوند و این گرایشات می­ توانند به بهبود بهتر بیماری­ ها در افراد کمک نمایند. بنابراین این ژن ­ها و مسیرهای بیوشیمیایی آن ها اثر معناداری بر سلامت معنوی دارند.