قانون خواهی (شکل گیری مفهوم نظم) در اندیشه روشنفکران ایران سده نوزدهم
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 90
فایل این مقاله در 35 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PSLW-5-9_003
تاریخ نمایه سازی: 30 خرداد 1402
چکیده مقاله:
چکیدهرویدادهای سده نوزدهم میلادی در ایران، گفتمانهای بسیاری را وارد عرصه سیاسی کشور نمود و ادبیات جدیدی در سیاست ایرانزمین از سوی روشنفکران، سیاحان و متفکران تحولخواهی تولید شد که از همه مهمتر و برجستهتر؛ تلاشهای کمسابقه جهت استقرار نظم و قانون در کشور بود. ایده قانونخواهی از یک سو، تحت تاثیر اوضاع اسفناک ایران سده نوزدهم و از سوی دیگر، از رهگذر قیاس ایران با بلاد خارجه، در اندیشه روشنفکران آن دوران به وجود آمد. این ایده به مثابه یگانه راهحل برای تامین مصالح عامه، گذار از بحرانهای وهنآمیز و نجات ایران در حال احتضار از سوی روشنفکران مطرح شد. مقاله حاضر با روش تحلیلی-توصیفی به دنبال پاسخ به این سوال اصلی است که چه علل و انگیزههایی موجب شد تا نخبگان و روشنفکران ایرانزمین در اجماعی کمسابقه، به قانون به عنوان چاره دردهای مزمن وطن متوسل شوند؟ بدین سان، ایده محوری پژوهش این است که درک اندیشه سیاسی ایران سده نوزدهم به ویژه گرایش متفکران به قانون و استقرار نظم، منوط به فهم زمانه روشنفکران و گفتمان مسلط بر جامعه ایران سده نوزدهم است. زمانهای که متاثر از چالشها و مصائب درونی و آشنایی با جهان غرب بود، پرسشهایی در اذهان روشنفکران ایرانی ایجاد نمود که عقبماندگی، کانون محوری این پرسشها بود و آنان هوشمندانه، مناسبترین پاسخ را در فقدان قانون خلاصه کردند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمید احمدی
استاد علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
نوذر خلیل طهماسبی
دانشجوی دانشگاه تهران