بررسی مهارت های تفکر انتقادی در برنامه درسی سیستم های دانشگاهی

دودلیل در زمینه ضرورت آموزش تفکر روز به روز بیشتر مطرح می شود، اولین دلیل این است که تفکرجزء ذاتی رشد انسان است و دوم این که انسان از تحریک و چالش عقلانی صحیح لذت می برد. دانشمندان معتقدند که تفکر انتقادی یا توانایی قضاوت هدفمند، خودنظم یافته بوده و در عصر دانش بطورگسترده به عنوان مهارت اساسی زندگی تشخیص داده شده است. آنها نقش کارکرد تفکرانتقادی را در زندگی بزرگسالی مهم می دانند و معتقدند افرادی که از توانایی تفکر انتقادی برخوردارند، شانس بیشتری برای موفقیت و هماهنگی در عرصه اجتماع دارند. شیوه یادگیری بر پایه حل مساله، با رو برو کردن دانشجو با مساله، تولید راه حل های بدیل برای مساله، تجزیه و تحلیل راه حل ها، تصمیم گیری و انتخاب یک راه حل و اجرای آن و در نهایت بازبینی و ارزشیابی عملکرد خود، باعث تقویت تمامی ابعاد تفکر انتقادی می شود. به کارگیری شیوه یادگیری بر پایه حل مساله، راهی است برای ارتقای مهارت های تفکر انتقادی دانشجویان. در واقع موقعیتی که این شیوه برای دانشجو فراهم می آورد، محرکی مناسب برای بحث گروهی و پرسش و پاسخ، مطالعه فردی و فراگیر محور، تحقیق و اکتشاف با استفاده از منابع موجود، بکارگیری دانش یادگرفته شده، افزایش مهارت استدلال ودر نهایت ارتقای مهارت تفکر انتقادی آنها می شود.در زمینه تفکر انتقادی پژوهش های متعددی صورت گرفته است، اما در مورد اثربخشی آموزش تفکر انتقادی بر شیوه های حل مساله در دانشجویان، تاکنون پژوهشی انجام نشده است. لذا بنا به ضرورت ایجاد تغییر در روش های سنتی تدریس توسط استادان و همچنین بررسی مهارت های تفکر انتقادی در برنامه درسی سیستم های دانشگاهی، انجام این پژوهش ضرورت یافت.