اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر بهزیستی روانشناختی در معلمان مقطع ابتدائی

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر بهزیستی روانشناختی معلمین مقطع ابتدائی شهر ساری انجام شده است. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل معلمان زن مقطع ابتدائی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در شهر ساری مشغول خدمت بودند. ۳۰ معلم به عنوان نمونه به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه (آزمایشی و کنترل) گمارش شدند. سپس آزمودنی های گروه آزمایش طی ۸ جلسه درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی را دریافت کردند. پرسشنامه بهزیستی روانشناختی (ریف، ۱۹۸۹) به عنوان ابزار پژوهش در دو مرحله قبل و بعد از آموزش در هر دو گروه اجرا شد. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس نشان داد رویکرد درمانی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی موجب بهبود بهزیستی روانشناختی در گروه آزمایش شده است. با توجه به یافته های پژوهش حاضر، در حوزه مشاوره، به منظور ارتقای بهزیستی روانشناختی؛ کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی کارآمد و نویدبخش به نظر می رسد.