جایگاه کشاورزی در تحقق توسعه پایدار و حفظ محیط زیست

کارشناسان، تامین غذا، امنیت غذایی برای جمعیت روبه رشد، کاهش فقر غذایی، آسیب پذیری اقتصادی، عرضه موادخام مورد نیاز صنعت، کمک به توسعه فعالیت های تولیدی وابسته، صادرات و تامین ارز برای وارد کردن کالاهای سرمایه ای و گسترش فعالیت های اقتصادی، حفظ و بهبود محیط زیست برای زندگی با کاربرد روش های تولیدی پایدار و استفاده بهینه از منابع را در توسعه های پایدار اقتصادی مفید می خوانند. نگاهی به وضعیت کنونی کشاورزی در عرصه جهانی به وضوح گویای این مسئله است که قابلیت دوام سیستم های فعلی تولید محصولات کشاورزی، به طور چشمگیری مورد چالش قرار گرفته است. بدین سان، توجه به توسعه پایدار کشاورزی به عنوان یکی از مهم ترین ضرورت زندگی امروز بشر مطرح است. کشور ما نیز همگام با سایر کشورها، چند صباحی است که توجه به مقوله توسعه پایدار کشاورزی را در راس امور خود قرار داده است. کشاورزی پایدار، توسعه سیاست ها و عملیاتی است که توانایی مردم را برای تولید غذا و پوشاک تضمین کرده، وضعیت اقتصادی و تجاری کشاورزی و ارزش های اجتماعی را حفظ می-کند، بی آنکه سبب تخریب منابع طبیعی شود. هدف کشاورزی پایدار اعمال مدیریت موفق بر منابع پایه کشاورزی یا به عبارتی تطابق زیست محیطی بوده تا بتواند نیازهای متغیر انسانی را در حال و آینده برطرف کند و درآمد خانوار را در بلند مدت ارتقا بخشد. در حال حاضر بیشتر درصد تولید غذا در کشور در مناطق روستایی و محروم و در بخش کشاورزی انجام می پذیرد. بنابراین توسعه این مناطق در جهت تولید پایدار مواد غذایی، کاهش فقر، کاهش آسیب پذیری روستاییان و تضمین استفاده پایدار و بهینه از منابع تولید موثر واقع می شود.