تلفیق گردشگری شهری در شهرسازی نوین جهت نیل به توسعه پایدار شهری شیراز (با تاکید بر شناخت موثر انواع منابع و جاذبه های گردشگری شیراز)

وجود صدها گردشگر در هر سال درسطح شهر شهر شیراز، توسعه گردشگری را آنهم بصورت پایدار مورد توجه قرار می دهد و توسعه گردشگری زمانی پایدار خواهد بود که مخرب نبوده و امکان حفظ منابع آب وخاک، منابع ژنتیکی، گیاهی و جانوری را برای آیندگان فراهم آورد. امروزه در عصر حاضر، گردشگری شهری به صورت یک مسئله و فعالیتی مهم در مدیریت شهری و توسعه پایدار شهرها درآمده است، این فعالیت شهری تغییرات فضایی و کاربری های گسترده ای را برای شهرها بوجود آورده است. شهر شیراز یکی از شهرهایی است که مانند هر شهر دیگری بایستی در مسیر توسعه یافتگی حرکت کند. این شهر با توجه به داشتن توان های خاص برای توسعه گردشگری با استفاده از ساخت و توسعه پایدار شهری، مسیر توسعه یافتگی را کوتاهتر طی نماید. بنابراین انجام چنین پژوهشی به منظور ارائه و تقویت شواهد مبتنی بر روابط بین گردشگری و توسعه پایدار شهری از لحاظ شهرسازی و شناخت و رتبه بندی عوامل موثر بر آن به منظور انجام، اصلاح و اعمال تغییرات و برنامه ریزی های لازم شهری ضروری است. مطالعه حاضر با هدف پاسخ دادن به این سوال انجام می پذیرد که توسعه پایدار شهرسازی شیراز با تاکید بر پتانسیل های گردشگری تابع چه عواملی است؟ و اهمیت هر عامل به چه مقدار است. برای این مهم ابتدا تلاش شده است که به تلفیق گردشگری شهری در شهرسازی نوین جهت نیل به توسعه پایدار شهری شیراز (با تاکید بر شناخت موثر انواع منابع و جاذبه های گردشگری شیراز) به شناخت و رتبه بندی عوامل توسعه پایدار شهری شهر شیراز پرداخته شود و سپس مجموعه معیارهایی نظیر به کمک مدل تحلیل سلسله مراتبی مورد تحلیل قرار گیرد. برای این مهم فاکتورهای موثر توسط تحلیل سلسله مراتبی (AHP) با مدل های ExpertChoice و SPSS مورد استفاده قرار گرفته است. شایان ذکر است که جامعه هدف افراد حقیقی و حقوقی خبره شامل اساتید و دانشگاهیان، متخصصان حوزه توسعه پایدار شهری بودند که به عنوان خبرگان جهت توزیع پرسنامه و تحصیل و تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفتند. در نهاینت نتایج در قالب جداول و نمودارهای مختلفی ارائه شده است.