تشخیص بیماران -۱۹Covid بدون نمود رادیولوژیک در تصاویر سی تی اسکن مبتنی بر شبکه کانولوشن

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 137

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ELEMECHCONF07_057

تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1402

چکیده مقاله:

هر چند سازمان جهانی بهداشت در ۵ می ۲۰۲۰ اعلام پایان شرایط اظطراری کرونا را اعلام کرده است اما مانطور که آنفلوآنزایی که ۱۰۰ سال پیش بروز پیدا کرد، هنوز تمام نشده است، کرونا هم تمام نمی شود سازمان بهداشت جهانی تنها "شرایط اضطراری" را پایان یافته اعلام کرده است. پاندمی کویید ۱۹- یکی از بیماری های عفونی و خطرناک ا است که با توجه به مسری بودن و مرگ میر بالای ، اهمیت و ضرورت تشخیص درست آن کمک شایانی به جلوگیری از شیوع ، درمان به موقع و همچنین جلوگیری از مرگ میر آن خواهد کرد .تشخیص بیماری کویید ۱۹ -توسط آزمایش PCR و تصاویر CT انجام می گیرد که یکی از معضالت موجود در این روش مواردی است که در آن علی رغم مثبت شدن نتیجه آزمایش PCR ضایعه ای در ناحیه ریه مشاهده نشده است .به عبارت دیگر تعداد بیمارانی که آزمایش PCR آنها مثبت بوده اما در تصاویر رادیولوژیک آنها در ناحیه ریه ضایعه ای مشاهده نشده بسیار بالاست .لذا افتراق این موارد (منفی کاذب) از افراد سالم توسط پزشک و تنها با استفاده از تصاویر CT امکان پذیر نیست .بنابراین ارائه یک روش پردازش تصویر جهت استخراج ویژگی از این تصاویر و طبقه بندی این دو دسته داده تصویری به افراد سالم و بیمار امری ضروری به نظر می رسد .بنابراین در این پژوهش ابتدا با جمع آوری تصاویرCT افراد مذکور به صورت میدانی از بیمارستان های سانتر کرونا و همچنین دسته بندی آن ها به کمک پزشک متخصص و کارشناسان مجرب رادیولوژی و آماده سازی آن ها با روش های مرسوم در پیش پردازش و با به کار گیری روش پردازش تصویر شبکه عصبی عمیق (CNN)در تصاویر ریه افرادی که PCRآن ها منفی و CTمنفی و هچنین افرادی که PCR آنها مثبت و CTمثبت بوده است توانستیم با دقت بالایی این دو دسته داده که شامل افراد سالم و بیمار بودند را از یکدیگر جدا سازی کنیم و حل این معضل در این پژوهش کمک شایانی به کادر درمان خواهد کرد امید است تحقیقات انجام شده در جلوگیری از این بیماری و سویه های متفاوت ان کارساز باشد

کلیدواژه ها:

نویسندگان

محمدرضا هدیه زاده

۱- استادیار گروه مهندسی پزشکی دانشگاه دزفول ، دزفول ، ایران

محمدحسین قلمبران

۲- گروه مهندسی پزشکی ، دانشکده فنی مهندسی دزفول ، دانشگاه آزاد اسلامی ، دزفول ، ایران

سید آرمان ذاکر نقیبی

۳-- گروه مهندسی پزشکی ، دانشکده فنی مهندسی واحدالکترونیک ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران

پریسا صفرلو

۴- گروه مهندسی پزشکی ، دانشکده فنی مهندسی واحد تهران مرکز ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران

علی آچاک

۵- گروه مهندسی پزشکی ، دانشکده فنی مهندسی دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی ، دزفول ، ایران