بررسی تاثیر مهندسی و مدیریت ریسک بر بهبود عملکرد ارگان ها

همواره یکی از بزرگترین دغدغه های مدیران بالاخص در بستر سازمان های دولتی نیل به بهترین سطح آثربخشی است.پرواضح است که آثربخشی از معیارهای متفاوتی تشکیل شده که سنجش این معیارها و تلاش برای حداکثر کردن اثر عواملمطلوب و کاستن از اثر عوامل نامطلوب می تواند موجبات افزایش راندمان اثربخشی در سازمانها را فراهم آورد.دراین میان اینمقاله تلاش دارد نقش دو رویکرد مهندسی آرزش و مدیریت ریسک را بر اثربخشی در سازمانها مورد بررسی قرارداده و نتایجآنرا تحلیل نماید.مهندسی ارزش را در تعریف اولیه تکنیکی مدیریتی می نامند که با برخوردی نظام یافته برای ایجاد تعادلمیان هزینه، اتکاپذیری و کارکرد یک (محصول,پروژه با خدمت) تلاش می کند.یابعبارتی دیگر وظیفه مهندسی ارزش تعادلبین هزینه،کارکرد و کیفیت است.ازسوی دیگر مدیریت ریسک به عنوان یکی از اصول مدیریت پروژه، برای شناسایی عدمقطعیتها در رسیدن به اهداف پروژه وهمچنین تلاش برای به سرانجام رساندن پروژه در زمان معین و کاهش هزینه هایپیش بینی نشده نقش ویژه ای ایفا می نماید. مدیریت ریسک برای شناسایی عدم قطعیت ها در راه دستیابی به اهداف مطلوب وتعیین اقدام های مدیریتی برای اجتناب یا کمینه کردن ریسک و بهره برداری هرچه بهتر از فرصتهای بدست آمده بکارمی رود.درنتیجه شناخت و مدیریت صحیح ریسک پروژه ها امری اجتناب ناپذیر برای مدیران, به ویژه در پروژه های زیر بناییکشور است.دراین راستا هم افزائی فرایند مهندسی آرزش و مدیریت ریسک در دستیابی به آثربخشی بهینه بخصوص درسازمانهای دولتی عمرانی که محصولاتی پروژه (طرح) محور دارند وبا در زمره سازمانهای صنعت ساخت می باشند قطعا میتواند بسیار مفید واقع گردد. این مقاله باهدف تحلیل اثرات توامان مهندسی آرزش و مدیریت ریسک بر اثربخشی سازماننگاشته شده است.نوع تحقیق توصیفی تحلیلی بوده و روش تحقیق کاربردی است.جامعه آماری تحقیق سازمانهای آب وفاضلاب کشوری است و در تحلیل اثرات مهندسی آرزش و مدیریت ریسک از تکنیک های ساختارشکست کار و هزینه، مهندسیمعکوس استفاده شده تا نتایج حاصل ازحداکثر روائی و پایاتی برخوردار باشد.