تاثیر عوامل شخصیتی در رضایت و کارایی شغلی کارکنان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیت وکارایی و رضایت مندی شغلی کارکنان است.این تحقیق به روشتوصیفی ازنوع همبستگی است که بر روی کارکنان شاغل درشرکت پایانه نفتی ایران درخارک انجام گرفت. دراین مطالعه تعداد۲۶۰ نفر پرسنل شاغل به روش تصادفی انتخاب و پنج ویژگی شخصیتی توسط پرسش نامه پنج عاملی شخصیت پاول تی.کاستاورابرت آر.مک کری (۱۹۹۱) ورضایت مندی شغلی توسط پرسشنامه مینه سوتا وکارایی توسط پرسش پرسشنامه کاراییموردارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحقیقی درخصوص فرضیه اول نشان داد که بین کارایی و عامل برونگرایی همبستگی مثبتومعناداری وجوددارد.وبین کارایی و عامل آزرده خویی رابطه منفی ومعناداری به چشم می خورد.ولی بین سایر عوامل شخصیتیوکارایی همبستگی دیده نمی شود و نتایج تحلیل همبستگی در خصوص فرضیه دوم نشان داد ازبین عوامل شخصیتی،عاملآزرده خویی با رضایت شغلی همبستگی منفی ومعناداری دارد و بین عامل های برونگرایی،دل پذیری وباوجدان بودن بارضایت شغلی همبستگی مثبت ومعناداری وجود دارد.وبین عامل انعطاف پذیری با رضایت شغلی همبستگی به چشم نمیخورد.همچنین بین زنان ومردان درتوانایی شغلی وتنوع شغلی تفاوت معنادارمشاهده شد.وازلحاظ سطوح تحصیلات بین زنومرد تفاوت معناداری دیده نشد. نتایج پژوهش تایید کننده این واقعیت است که ویژگی های شخصیتی درپیش بینی رضایتشغلی وکارایی اثرتعیین کننده ای دارند.