مدیریت زیست سازگار پژمردگی فوزاریومی نخود با پرایمینگ آبی، هورمونی و زیستی بذور در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای

پژمردگی فوزاریومی یکی از مهمترین بیماریهای نخود در مناطق دیم کشور میباشد که توسط قارچ Fusarium oxysporum f. sp. ciceris به وجود می آید. استفاده از عوامل آنتاگونیست و مواد تحریک کننده مقاومت از روشهای مدیریت این بیماری میباشد. در این تحقیق، تاثیر تیمار بذور نخود با روشهای پرایمینگ آبی، پرایمینگ هورمونی با برخی از مواد القاءکننده مقاومت شامل اسید سالیسیلیک، اسید اگزالیک، متیل سالیسیلات، سیلیکون، نانوذرات سیلیکون و پرایمینگ زیستی با باکتریهای Bacillus methylotrophicus و B. subtilis در مهار بیماری در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای ارزیابی شده و با نتایج برخی قارچکشها مقایسه شد. هیچکدام از مواد القاء کننده مقاومت (به غیر از اسید اگزالیک ۲ و ۴ میلی مولار و قارچ کشهای کاربندازیم و رورالتیاس ) نتوانستند از رشد میسلیومی بیمارگر ممانعت کنند. باکتریهای آنتاگونیست در کشت متقابل با قارچ بیمارگر به ترتیب ۴۹ و ۲۲ درصد از رشد شعاعی میسلیوم عامل بیماری ممانعت کردند . در شرایط گلخانه ای، تمامی تیمارهای آزمایشی توانستند بیماری پژمردگی فوزاریومی را حدود ۱۷ تا ۷۸ درصد مهار نمایند که در مقایسه با شاهد، معنیدار بود. بهترین تاثیر مهار کنندگی بیماری در تیمارهای رورالتیاس (%۷۸)، متیل سالیسیلات ۰/۱میلی مولار (%۵۷)، باکتری آنتاگونیست (%۵۵)، متیل سالیسیلات ۰/۲ و ۰/۴ و سیلیکون ۱ و نانو سیلیکون ۴ میلی مولار (%۵۰) مشاهده شد.