نقش فضای بینابین در سازماندهی فضایی دفاتر اداری (نمونه موردی: دفترمهندسی یک دفتر، یک پنجره در اصفهان)

در سازماندهی فضایی بناهای معماری فضاهای رابطی با معانی فرم ها و کاربری های مختلف وجود دارد که باعث پیوند فضاها می شود.هرگاه چند فضا در حوزه ی دید ما قرار گیرند، روابطی بین آنها احساس می کنیم که این روابط، تنها از طریق فضاهای بینابین ایجادمی شود. توجه به فضای میانی در ایجاد روابط صحیح در طراحی فضای معماری نقش بسیار مهمی دارد. هدف اصلی این پژوهش روشنساختن و شناسایی ویژگی های فضای بینابینی در سازماندهی فضایی دفاتر اداری و تاثیر آن بر مولفه های حاکم در فضای معماری بینابینیمی باشد و همچنین در این پژوهش به بررسی نمونه موردی دفتر مهندسی در اصفهان به نام یک دفتر، یک پنجره پرداخته شده است.جمع آوری اطلاعات در این مقاله از طریق استفاده اسناد، مدارک و مطالعات کتابخانه ای به روش توصیفی_تحلیلی فضای بینابین پرداختهاست و در نتیجه با ارائه راهکارهای موجود از ویژگی های کاربردی، فیزیکی و فضایی جهت خلق فضاهای بینابین به کمک ایجاد حریمخصوصی در فضا به تبیین و شناخت مولفه های به دست آمده از جمله مرزبندی در فضا و فضاهای پر و خالی که در نهایت به پیوستگیدر فضاهای بینابین در دفاتر اداری رسیده است.