انتخاب شناساگرهای حدود قابل قبول تغییر LAC به منظور توسعهگردشگری پایدار در غار قوری قلعه

غار، حفره هایی هستند که به طور معمول بر اثر حل شدن سنگ ها با آب و ذوب شدن یخ ها ایجاد می شود. آب های زیرزمینی هنگامنفوذ در سنگ های آهکی آنها را در خود حل و فضاهای خالی بین آ نها ایجاد می کند با ادامه این فرایند غار ایجاد می شود. بزرگ ترینو شگفت انگیزترین غارها در سنگ های آهکی به وجود آمده اند. بعضی غارها، فقط یک حفره کوچک اند که فقط یک نفر می تواند واردآن شود. برخی دیگر، گذرگاه ها و اتاقک های تو در تو دارند. غارها یکی از محیط های طبیعی حساس و شکننده هستند، که باویژگی های خاص اقلیمی، زیستی و جغرافیایی خود، گردشگران فراوانی را به سمت خود جلب می کند. به منظور دستیابی به اهدافگردشگری پایدار در غار، روش های مدیریتی متنوعی به کار گرفته شده است. یکی از رو شهای مدیریت گردشگری در تفرجگا هها یطبیعی، حدود قابل قبول تغییر LAC است. این فرآیند مدیریتی به صورت مطالعه موردی در غار قوری قلعه مورد استفاده قرارگرفت. چارچوب LAC برای انتخاب شناساگرهای مهم و مرتبط با رضایت بازدیدکنندگان و تعیین میزان استاندارد آنها نیازمندجمع آوری و تلفیق داده های اکولوژیک و اجتماعی-اقتصادی در منطقه مورد مطالعه است. در گام اول، مسایل و نگرانی های منطقهشناسایی شد. در گام دوم، طبقه فرصت تفرجی گردشگاه مورد شناسایی قرار گرفت. در گام سوم، شناساگرهای موثر بر رضایتگردشگران، تعیین شد. گام آخر نیز مرحله مشخص شدن میزان استاندارد این شناساگرها بود. در این مطالعه، شناساگرهای حدودقابل قبول تغییر، زباله های سطح گردشگاه، تراکم افراد در سطح گردشگاه، فاصله با افراد یا خانواده های دیگر، تابلوه ای مس ی رپیمایش به عنوان شناساگر تعیین شد. هر سه شناساگر، همبستگی معناداری با رضایت گردشگران داشتند و حد قابل قبول تغییر(استاندارد) برای هر سه شناسگر مشخص شد. میزان استاندارده ای تعیین شده برای شناساگر زباله های سطح گردشگاه کمتر از ۱۲درصد از سطح گردشگاه، تراکم افراد و گروه های مراجعه کننده در سطح گردشگاه کمتر از ۱۱۳ نفر در هکتار و فاصله بهینه تابلوهایمسیر پیمایش حدود ۱۰ متر تعیین شد .