مروری بر تجربیات پرورش متراکم کپور ماهیان در استخرهای ذخیره آب کشاورزی در شهرستان بهبهان

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 134

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CGBK01_009

تاریخ نمایه سازی: 5 تیر 1402

چکیده مقاله:

وضعیت اقلیمی کشورمان اقتضا میکند که حداکثر بهرهوری از منابع آبی صورت گیرد. پرورش متراکم ماهی در استخرهای ذخیره آب کشاورزی از ظرفیتهای توسعه آبزیپروری در شهرستان بهبهان است. پرورش ماهی در این استخرهای دومنظوره هیچگونه مصرف آبی را به همراه نداردو روشی برای استفاده بهینه از آب است. از مزایای این روش میتوان به اشتغالزایی، غنیسازی آب و خاک و افزایش کیفیت و کمیت محصولات کشاورزی، کاهش مصرف کودهای شیمیایی، افزایش درآمد کشاورز، افزایش تولید و مصرف ماهی را نام برد. ماهی کپور معمولی و کپور علفخوار (آمور) برای پرورش در آبهای گرم و شیرین با دمای بالای ۲۰ درجه سانتیگراد توصیه شدهاند. بهار فصل ماهیدار کردن استخرهای ذخیره آب است. ماهی کپور همهچیزخوارو ماهی آمور گیاهخوار میباشد. در استخرهای دومنظوره غذاهایی مانند ذرت، گندم، جو، کنجاله سویا و انواع سبوس برای تغذیه کپور و علوفه مانند یونجه و شبدر برای تغذیه آمور استفاده میشود. برای تغذیه کپور از خوراک کنسانتره (پلت) و اکسترود نیز استفاده میگردد. غذای ماهی آمور باید حدود ۲ ساعت قبل از غذای کپور داده شود. در حال حاضر، در شهرستان بهبهان پرورش متراکم ماهی کپور معمولی و آمور در استخرهای ذخیره آب کشاورزی در حال انجام است و نتایج مثبتی داشته است.

نویسندگان

مجید شکاری

دکترای زیست شناسی جانوران دریا، رئیس اداره شیلات شهرستان بهبهان، اداره کل شیلات خوزستان، سازمان شیلات ایران

مهدی نادری کوشک

دکترای تکثیر و پرورش آبزیان، کارشناس اداره شیلات شهرستان بهبهان، اداره کل شیلات خوزستان، سازمان شیلات ایران