بررسی میزان آگاهی، نگرش و عملکرد مردم بهبهان در زمینه ی استفاده از دستگاه های آب شیرین کن خانگی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 110

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CGBK01_019

تاریخ نمایه سازی: 5 تیر 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: پایین بودن کیفیت آب لوله کشی شهر بهبهان و عدم گوارایی آب، دلیلی برای استفاده از سیستم های تصفیه خانگی آب در منازل شده است. آگاهی و نگرش در این مورد، تاثیر مستقیم بر عملکرد افراد در زمینه چگونگی بهره برداری مناسب از این دستگاه ها دارد، لذا مطالعه ی حاضر در رابطه با استفاده از آب شیرین کن های خانگی پرداخته است.روش و بررسی: مطالعه ی تحلیلی مقطعی حاضر در شهر بهبهان انجام شد. جامعه آماری بر اساس فرمول حجم نمونه ۱۷۲ عدد از خانوارهای دارای دستگاه آب شیرین کن خانگی که بصورت تصادفی وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ی محقق ساخته پایا و روا (a=۰/۷۶) بود. داده ها با نرم افزارو آزمون های آماری آنوا، تی مستقل و ضریبهمبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل و P<۰.۰۵ معنی دار تلقی شد.نتایج: میانگین نمره آگاهی، نگرش و عملکرد به ترتیب ۳۵/۳۳ ۱۹/۹۸ ، ۶۲/۶۲ ۱۳/۲۵ و ۶۶/۳۴ ۱۰/۸۴ بود. آگاهی افراد از حد متوسط کمتر اما نگرش بالاتر از متوسط و نشان دهنده نگرش مثبت نسبت به استفاده از دستگاه های آب تصفیه کن بود. همچنین عملکرد بالاتر از حد متوسط بود.نتیجه گیری: نتایج بیانگر میزان آگاهی پایین و اطلاع رسانی و آموزش ضعیف در این زمینه می باشد و نگرش مثبت افراد بدلیل تامین کیفیت بهتر آب تولیدی با این دستگاه ها می باشد. عملکرد نسبتا مطلوب به دلیل آموزش توسط نصاب ها و فروشندگان از نحوه و زمان تعویض فیلتر ها می باشد.

کلیدواژه ها:

آگاهی ، نگرش ، عملکرد ، سیستم اسمز معکوس خانگی ، کیفیت آب

نویسندگان

زینب بابلی

استادیار مهندسی بهداشت محیط، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده علوم پزشکی بهبهان، بهبهان، ایران

معصومه علیدوستی

استادیار آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، گروه بهداشت عمومی، دانشکده علوم پزشکی بهبهان، بهبهان، ایران

الهام نژادصادقی

استادیار آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، گروه بهداشت عمومی، دانشکده علوم پزشکی بهبهان، بهبهان، ایران

سیده لیلا دهقانی

استادیار اپیدمیولوژی، گروه بهداشت عمومی، دانشکده علوم پزشکی بهبهان، بهبهان، ایران