ارزیابی انتشار و مدلسازی پراکندگی آلاینده های هوا از فلرهای میادین نفتی پروژه بازیابی و جمع آوری گازهای مشعل شرق کارون توسط شرکت پالایش گاز بیدبلند خلیج فارس

مدلهای انتشار آلودگی ابزار مفیدی برای شناخت رفتار آلاینده پس از خروج از منبع هستند و میتوانند برای پیشبینی کیفیت هوا در آینده و تعیین استراتژیهای کنترل انتشار در نظر گرفته شوند. مشعلهای میادین نفتی شرق کارون در دو بلوک امیدیه و گچساران به ترتیب با حدود ۲۷ فلر (در شرایط نرمال) و ۹ فلر ۸)فلر در شرایط نرمال و ۱فلر در شرایط اضطراری) در حال سوزاندن گازهای همراه نفت هستند. در این پژوهش، مدل پراکندگی AERMOD به عنوان ابزاری برای شبیهسازی نحوه پراکنش و انتشار آلاینده ها ناشی از عملیات فلرینگ مشعل-های میادین نفتی و مراکز بهرهبرداری شرق کارون استفاده شده است. بررسی آلاینده های ناشی از فلرینگ میادین نفتی آغاجاری (۱-۵)، مارون ۳) و (۵ و مرکز بهرهبرداری رامشیر نشان داد بیشینه (۲۷۳۷/۵۷۹ ʽg/m۳) NO۲ و SO۲ (۲۷۵/۷۰ʽg/m۳) برای متوسط ۱ساعته و PM۲.۵ (۴۰ʽg/m۳) برای متوسط ۲۴ساعته بیش از حد مجاز استاندارد است و از فلرینگ میادین نفتی رگسفید (کلاستر (۱-۶ و پازنان نیز بیشینه (۲۷۶۷/۶۰ʽg/m۳) NO۲ و SO۲ (۲۴۰/۶۶ʽg/m۳) بیشتر از حد استاندارد است. درخصوص فلرینگ میادین نفتی بلوک گچساران نیز در شرایط نرمال میزان تمام آلاینده ها کمتر از حد استاندارد، ولی بیشینه (۱۸۳۱/۶۵ʽg/m۳) NO۲ و (۱۴۱۴۳۱/۱۹ʽg/m۳) CO برای متوسط ۱ساعته در فلر اضطراری بیش از حد استاندارد محاسبه شد. نتایج مطالعه حاضر در ارزیابی میزان و مدلسازی پراکندگی آلاینده های هوا ناشی از فلرینگ این میادین نفتی میتواند اهمیت اجرای پروژه جمعآوری گازهای مشعل شرق کارون توسط شرکت پالایش گاز بیدبلند خلیج فارس را در کاهش و کنترل آلودگی هوا ناشی از این آلاینده ها در مناطق مطالعاتی نشان دهد.