نقش انتقاد و درگیری عاطفی خانواده در مسئولیت پذیری دانش آموزان متوسطه دوره اول شهرستان سراوان

هدف اصلی از پژوهش بررسی رابطه انتقاد و درگیری عاطفی خانواده با مسئولیت پذیری دانش آموزان متوسطه دوره اول شهرستان سراوان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد.جامعه آماری کلیه دانش آموزان متوسطه دوره اول شهرستان سراوان به تعداد ۷۹۱۴ نفر می باشد. از تعداد کل دانش آموزان؛ (۳۶۷نفر)، ۱۵۶ نفر را دختران و ۲۱۱ نفر را پسران به عنوان نمونه آماری تشکیل می دادند که با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه انتقاد و درگیری عاطفی خانواده شیلدز و همکاران (۱۹۹۲) و پرسشنامه استاندارد مسئولیت پذیری بوده است. که پایایی آن ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۰/۹۲ و ۰/۹۸ برآورد گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از فراوانی، درصد، میانگین، میانه، انحراف معیار، ضریب همبستگی پیرسون، T مستقل، T تک گروهی و رگرسیون گام به گام استفاده گردید. نتایج نشان داد که وضعیت انتقاد و درگیری عاطفی خانواده بالاتر از حد انتظار و وضعیت مسئولیت پذیری پایین تر از حد انتظار می باشد. بین انتقاد و درگیری عاطفی خانواده و مسئولیت پذیری رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین انتقاد و درگیری عاطفی خانواده و مسئولیت پذیری دانش آموزان بر اساس جنسیت تفاوت معناداری وجود ندارد. مولفه ی انتقادهای دریافتی به تنهایی ۸/۵ درصد از واریانس مسئولیت پذیری را تبیین می کند؛ مولفه انتقادهای دریافتی با مقدار (۰/۲۹)Beta بر مسئولیت پذیری دانش آموزان اثر مثبت می گذارد.