اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر سیستم خانواده درونی (IFS) بر مهارت های ارتباطی، حل مسئله و بهزیستی روانشناختی زوجین شهر اهواز

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مشاوره ی گروهی مبتنی بر سیستم خانواده ی درونی (IFS) بر مهارت های ارتباطی، حل مسئله و بهزیستی روانشناختی زوجین شهر اهواز انجام شده است. پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون - پس آزمون و با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه زوجین شهر اهواز بودند. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود، ۳۰ فرد نمونه به دو گروه ۱۵ نفره ی آزمایش (F) و گواه (P) به صورت تصادفی تقسیم شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه مهارت های ارتباطی عطار ها و کرمی (۱۳۸۹) پرسشنامه حل مسئله توسط هپنر و پترسن (۱۹۸۲) و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (۱۹۹۸) بود. اعضا گروه آزمایش در ۸ جلسه ی ۹۰ دقیقه ای آموزش دیدند. در این تحقیق به منظور تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده، براساس آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آمار استنباطی کوواریانس) از نرم افزار SPSS استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که در مرحله پس آزمون بین میانگین نمره مهارت های ارتباطی در افراد دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد (P=۰/۰۰۱؛ F=۰/۴۶۸). و همچنین، نمره حل مسئله و ابعاد آن در افراد دو گروه تفاوت معناداری وجود داشت (P=۰/۰۰۱؛ F=۰/۸۷۰). همچنین، نمره بهزیستی روانشناختی و ابعاد آن در افراد دو گروه تفاوت معناداری وجود داشت (P=۰/۰۰۱؛ F=۰/۸۲۰). بنابراین نتیجه گیری می شود با مشاوره گروهی مبتنی بر سیستم خانواده درونی (IFS) می توان مهارت های ارتباطی، حل مسئله و بهزیستی روانشناختی زوجین را بهبود بخشید.