بررسی رابطه ی برنامه درسی پنهان با رشد تفکر انتقادی و تربیت اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی از دیدگاه معلمان شهرستان بانه

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مولفه های برنامه درسی پنهان با تفکر انتقادی و تربیت اجتماعی دانش آموزان از دیدگاه معلمان شهرستان بانه بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان ابتدایی که تعداد ۳۳۸نفر بودند و با توجه به جدول کرجسی مورگان ۱۸۰نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. جهت گردآوری اطلاعات و داده ها از سه پرسشنامه برنامه پنهان درسی شیخی (۱۳۸۸)، تفکر انتقادی رجایی(۱۳۹۳) و تربیت اجتماعی ماتسون (۱۹۸۳) استفاده گردید. نتایج به دست آمده با استفاده از روش های آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف استاندارد و آمار استنباطی مانند آزمون همبستگی تحلیل شدند. نتایج تحقیق نشان داد که برنامه پنهان درسی با تفکر انتقادی در سطح ۰/۰۱ رابطه مستقیم و معناداری دارد و همچنین برنامه پنهان درسی و تربیت اجتماعی نیز در سطح ۰/۰۱ رابطهمستقیم و معناداری وجود داشته است.