اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر سازگاری اجتماعی و اضطراب در دانش آموزان دختر کلاس اول شهر گنبد در دوران کرونا

هدف از انجام این پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر سازگاری اجتماعی و اضطراب در دانش آموزان دختر کلاس اول گنبد در دوران کرونا بود. پژوهش حاضر، از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و با استفاده از انتخاب آزمودنی ها در گروه های آزمایشی و کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان دختر کلاس اول مقطع ابتدایی شهرستان گنبد در سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱ می باشد. تعداد این دانش آموزان حدود ۹۱۷۷ نفر است. تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ( ۱۵نفر) و گروه کنترل ( ۱۵نفر) جایگزین شدند. آموزشی مهارت های اجتماعی به صورت گروهی (هفته ای یک جلسه) در ۸ جلسه (۹۰دقیقه) برای گروه آزمایش اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سازگاری اجتماعی سینها و سینگ (۱۹۹۳) و مقیاس اضطراب کرونا علی پور (۱۳۹۸) بود. داده ها به وسیله تحلیل کواریانس چندمتغیری و تک متغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که استفاده از آموزش مهارت های اجتماعی می تواند بر سازگاری اجتماعی و اضطراب دانش آموزان دختر کلاس اول گنبد در دوران کرونا تاثیر دارد(۰/۰۰۱). با توجه به یافته ها نتیجه گرفته می شود که آموزش مهارت های اجتماعی باعث افزایش سازگاری اجتماعی و کاهش اضطراب دانش آموزان دختر کلاس اول گنبد شده است.