اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر پریشانی روانی و خستگی روانی نوجوانان مبتلا به اضطراب کرونا

هدف این پژوهش، اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر پریشانی روانی و خستگی روانی نوجوانان مبتلا به اضطراب کرونا است. این پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. جامعه آماری پژوهش حاضر،شامل کلیه دانش آموزان ناحیه ۶ مشهد که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ نوجوان مبتلا به اضطراب کرونا به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی جایگزین در دو گروه آزمایش(۱۵)نفر و کنترل(۱۵)نفر گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه پریشانی روان شناختی کسلر و همکاران (۲۰۰۲)، پرسشنامه خستگی اسمتس و همکاران (۱۹۹۶) و پرسشنامه اضطراب کرونا ویروس در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده گردیده است. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری(MANCOVA) با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۲ استفاده شد. نتایج نشان داد که باکنترل اثرپیش آزمون و با درنظر گرفتن پس آزمون درمان شناختی رفتاری بر کاهش پریشانی روانی و خستگی روانی نوجوانان دارای اضطراب کرونا اثربخشی قابل ملاحظه ای دارد.