بررسی توسعه گردشگری با روی کرد پایداری در روستای اشتبین

صنعت گردشگری یکی از مهم ترین صنایع دنیاست،که اقتصاد و اشتغال ساده ترین و مهم ترین دستاوردهای آن است. با توجه به آمار بانک جهانی گردشگری در سال ۲۰۱۸ سهم مستقیم گردشگری از تولید ناخالص داخلی در ایران ۱۰/۷ میلیارد دلار، معادل ۲/۵ درصد از کل تولید ناخالص داخلی است که این آمار به وضوح تاثیر این صنعت بر اقتصاد را نشان می دهد یکی از مهمترین نوع گردشگری، گردشگری روستایی است. که به عنوان یکی از ارکان اساسی نیل به توسعه می باشد. چرا که تمامیاهداف توسعه پایدار را به دنبال خواهد داشت. لذا می توان با تقویت زمینه های گردشگری در هر روستا با توجه به توانایی ها وپتانسیل آن، موجب افزایش چشمگیر ورود گردشگر و در نتیجه استفاده از فواید آن در روستاها شد. هدف پژوهشحاضر،مطالعه روستای اشتبین واقع در استان آذربایجان شرقی می باشد که با توجه به آمار ثبت شده در سازمان میراث فرهنگی،با جمعیت هزار نفری خود ۲۰ درصد از گردشگران ورودی استان را در سال ۱۳۸۷ جذب کرده است. اشتبین از سه جهت موردتوجه است. الف: از جهت موقیعت جغرافیایی و مولفه های طبیعی آن همچون رودخانه ارس و هراس. ب: آثار و بناهای تاریخیو سبک معماری ج: صنایع دستی مختص روستا. لذا در این پژوهش سعی بر معرفی جامع پتانسیل های گردشگری در روستایمذکور و سپس بیان مشکلات گردشگری آن شده است تا با ارائه راه حل های مناسبی همچون توانمدسازی افراد، حفظ ومرمت بناهای تاریخی، ارائه بازارچه های محلی و مدیریت مناسب آن توسط افراد محلی و نیز تبلیغات مناسب، بستری برای رشدگردشگری و توسعه اقتصادی در این روستا فراهم شود.